تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 14:33:55
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
به نظرم این نمایش ارزش وقت گذاشتن و دیدن نداره!
واکنش ها توی سالن خیلی جالب بود... به هر طرف که نگاه می کردی تماشاچی ها یا کلشونو می خاروندن یا با گوشی بازی می کردن... در پایان نمایش بلند شدن و تمام قد دست زدن... متاسفانه شاید علتش این باشه که خواستن بگن ما نمایشو فهمیدیم و ازش لذت بردیم... در حالی که اصن فهمی در کار نبود... چون اصن داستانی در کار نبود... انبوهی از گفته های قلمبه سلمبه که خدارو شکر اگه کسی اهل مطالعه باشه صد بار این مطالبو دیده و در جایگاه خودش در نظرش جلوه کرده... فکر کنم از خود آقای دادگر هم بپرسید میگه من اصن چیزی رو نمیخواستم روایت کنم و حجمی از تصاویر و کلماتی بود... بعضی وقتا متاسفانه به اسم طرف نگاه میکنن نه کارش... اگر قرار باشه اثر رو کسی نفهمه و از تفکر انسان خارج بشه اصن واسه چی ساخته میشه؟ نکته اش چیه ؟ کاربردش چیه؟ پازلو نساخته خورد می کنه این نمایش... هیچ تیکه اش هم بهم نمی چسبه... اگه وقت و پولتون زیاده برید سرگرم بشید... انتظار هیچی هم نداشته باشید... نه شروع میشه نه تموم میشه... می تونید واسه یه سالن خالی هم بلیط بخرید و یک پرفورمنس سالن خالی رو برای دو ساعت داشته باشید... به هر حال خالی هم حرفی برای گفتن داره... در کل یاد این سخن به جا افتادم... مردم چیزی رو که نمی فهمن یا ازش می ترسن یا می پرستنش... در مورد این تئاتر فکر کنم همین پرستش صدق کنه... یک هجو به تمام معنا برای به نمایش گذاشتن اینکه جمله های زیادی رو من بلدم بگم... من خیلی بلدم... من عالی ام... برید توی تئاتر متوجه می شید که منظورم کیه... شاید از این نوشته خیلی ها خوششون نیاد... اما حداقل صداقت داشتم با خودم و بقیه و برای هر چیزی دست نمی زنم...
مرسی که تا آخرش وقت گذاشتین خوندین
واکنش ها توی سالن خیلی جالب بود... به هر طرف که نگاه می کردی تماشاچی ها یا کلشونو می خاروندن یا با گوشی بازی می کردن... در پایان نمایش بلند شدن و تمام قد دست زدن... متاسفانه شاید علتش این باشه که خواستن بگن ما نمایشو فهمیدیم و ازش لذت بردیم... در حالی که اصن فهمی در کار نبود... چون اصن داستانی در کار نبود... انبوهی از گفته های قلمبه سلمبه که خدارو شکر اگه کسی اهل مطالعه باشه صد بار این مطالبو دیده و در جایگاه خودش در نظرش جلوه کرده... فکر کنم از خود آقای دادگر هم بپرسید میگه من اصن چیزی رو نمیخواستم روایت کنم و حجمی از تصاویر و کلماتی بود... بعضی وقتا متاسفانه به اسم طرف نگاه میکنن نه کارش... اگر قرار باشه اثر رو کسی نفهمه و از تفکر انسان خارج بشه اصن واسه چی ساخته میشه؟ نکته اش چیه ؟ کاربردش چیه؟ پازلو نساخته خورد می کنه این نمایش... هیچ تیکه اش هم بهم نمی چسبه... اگه وقت و پولتون زیاده برید سرگرم بشید... انتظار هیچی هم نداشته باشید... نه شروع میشه نه تموم میشه... می تونید واسه یه سالن خالی هم بلیط بخرید و یک پرفورمنس سالن خالی رو برای دو ساعت داشته باشید... به هر حال خالی هم حرفی برای گفتن داره... در کل یاد این سخن به جا افتادم... مردم چیزی رو که نمی فهمن یا ازش می ترسن یا می پرستنش... در مورد این تئاتر فکر کنم همین پرستش صدق کنه... یک هجو به تمام معنا برای به نمایش گذاشتن اینکه جمله های زیادی رو من بلدم بگم... من خیلی بلدم... من عالی ام... برید توی تئاتر متوجه می شید که منظورم کیه... شاید از این نوشته خیلی ها خوششون نیاد... اما حداقل صداقت داشتم با خودم و بقیه و برای هر چیزی دست نمی زنم...
مرسی که تا آخرش وقت گذاشتین خوندین
مرضیه یادگاری، عمار عاشوری و سعید زادمهر این را
خواندند
شیما، احمد محمدتبریزی و فاطیما این را دوست دارند
شیما، احمد محمدتبریزی و فاطیما این را دوست دارند
خریدار MadWolf (madwolf)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۲۹ خرداد ۱۳۹۳
ببینید اون افرادی که وسط نمایش با گوشیشون بازی میکنن اوج بی احترامیشون رو میرسونند.
اینکه شما از نمایش چیزی متوجه نشدید و باهاش ارتباط برقرار نکردید، این مطلب رو ثابت نمیکنه که باقی افرادی که خوششون اومده هیچی نفهمیدن و الکی تعریف میکنند و میپرستن.
پیشنهاد میکنم نقد آقای علیرضا پرهان رو یه بار بخونید.
اینکه شما از نمایش چیزی متوجه نشدید و باهاش ارتباط برقرار نکردید، این مطلب رو ثابت نمیکنه که باقی افرادی که خوششون اومده هیچی نفهمیدن و الکی تعریف میکنند و میپرستن.
پیشنهاد میکنم نقد آقای علیرضا پرهان رو یه بار بخونید.
۲۴ فروردین ۱۳۹۵
دوست‌دارم
پاسخ
یک بنده خدایی بود برای اینکه از باقی یاران عقب نمونه،همه تئاترها و فیلمها را می دید.طبیعتا با خیلی آثار ارتباط برقرار نمی کرد و هرچه نمی فهمید را اینطور تعبیر می کرد:" پز روشنفکری"
به جای آنکه دنبال جستجو و مطالعه و پرسش از آدمهای متخصص باشه، با همان دو کلمه خیال خودش را راحت می کرد.
اگر اثرهنری در این روزگار ساخته میشه که شما را به تامل و یا جور دیگر نگریستن دعوت می کنه، بدون درنظر گرفتن اینکه مورد پسند تون هست یا نه و خیلی معیارهای کیفی از نظر شما را دارد یا خیر، ارزشمنده.
به جای آنکه دنبال جستجو و مطالعه و پرسش از آدمهای متخصص باشه، با همان دو کلمه خیال خودش را راحت می کرد.
اگر اثرهنری در این روزگار ساخته میشه که شما را به تامل و یا جور دیگر نگریستن دعوت می کنه، بدون درنظر گرفتن اینکه مورد پسند تون هست یا نه و خیلی معیارهای کیفی از نظر شما را دارد یا خیر، ارزشمنده.
متاسفانه نویسنده این اثر بلده! خیلی هم بلده حالا اگه این نکته باعث اذیت امثال شما می شه که زیاد بلد نیستین حق توهین به مجموعه تماشاچیانی که از تک تک لحظات این اثر ناب لذت بردند را به هیچ وجه نمی ده!
شما به هر دلیل با این نمایش ارتباط برقرار نکردید بهتر بود در پایان از جای خود بلند نمی شدید تشویق نمی کردید، با گذشت یک هفته از دیدین نمایش و خوندن نقد دوستان خیلی بیشتر مشتاق شدم برای بار دوم هم به دیدین این اثر برم این نمایش از جمله نمابش های بود که هر چی ازش دور می شم بیشتر لمسش میکنه و نکته های ظریفش می یاد جلوی چشم
سپاس از جناب دادگر و گروه کار بلدشون!
شما به هر دلیل با این نمایش ارتباط برقرار نکردید بهتر بود در پایان از جای خود بلند نمی شدید تشویق نمی کردید، با گذشت یک هفته از دیدین نمایش و خوندن نقد دوستان خیلی بیشتر مشتاق شدم برای بار دوم هم به دیدین این اثر برم این نمایش از جمله نمابش های بود که هر چی ازش دور می شم بیشتر لمسش میکنه و نکته های ظریفش می یاد جلوی چشم
سپاس از جناب دادگر و گروه کار بلدشون!
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
این یک نقد غیر کارشناسی است!
انتقادها:
1. تاخیر 10 تا 15 دقیقه ای در شروع اجرا روز سه شنبه 26 اسفند (چیز مهمی نیست ولی خب بهتره نباشه)
2. به نظرم در بعضی قسمت های اجرا کمی در نوع رفتار بازیگر بزرگنمایی احساسی صورت گرفته بود... به این معنی که واکنشها کمی با دنیا واقعی فاصله گرفته بود و برای یک کلمه ساده درگیری و داد و قال ایجاد می شد که کمی تصنعی به نظر می رسید.
3. دیالوگ های مونولوگ بهتر بود با دقت بیشتری انتخاب میشد و مبهم تر نظرات اشخاص بیان می شد تا کمی به رمز آلود بودن فضای جنایی داستان بی افزاید... یا حتی حذف میشد...
4. در فیلم دوازده مرد خشمگین نفر آخر که نظر خود را تغییر نمی داد طوری در ایفای نقش از خشم و منطق استفاده می نمود که بیننده گاهی برای منطقش ... دیدن ادامه ›› به او هم اعتماد می کرد و حق می داد... اما در این اجرا به خاطر غلو بیش از اندازه در فریاد زدن و شاید به نوعی هوچی گری در این نقش بیننده از ابتدا از او دور بود و دورتر میشد... بهتر بود که این نقش به نوعی تدوین می شد تا هر از گاهی همراهی بیننده با خود را بر انگیزد و همانطور که از متن داستان پیداست تمام شخصیت هارا خاکستری ترسیم می کند و روی جنبه های سیاه و سفید افراد تاکید می کند تا سیاه بودن یک شخص... این شخص از ابتدا تا انتهای داستان به خاطر فریاد های بی موردش و کنش و واکنش های خارج از ضابطه فیلم نامه ای با دید کاملا سیاه در نظر بیننده باقی می ماند... و از شخصیت منتقد به ژوری به خاطر مخالفت با این سیاهی مطلق یک قدیس می سازد که کاملا از فضای خاکستری داستان به دور است...
5. در پلان اول استفاده از چاقو تیز کن در مورد هیئت ژوری کمی تند و خشن به نظر می رسید... و در نهایت گنگ بود و هدفی را نه در انتقال احساس و نه در درک موضوع دنبال نمی کرد... تم خاکستری داستان رو بر هم می زد و ژوری را که نظر خود را در زمینه داستان تغییر می داد از ابتدا جلاد معرفی می کرد... می توانست حداقل اینگونه باشد که در حین تیز کردن یکی یکی چاقو را از دست خود رها کنند و در نهایت نفر آخر که همواره مخالف تبرئه است چاقو در دستش باقی بماند و در نهایت او هم رها کند...
6. تپق زدن هم با توجه به حجم زیاد دیالوگ ها و پیچیدگی داستان وجود داشت اما بسیار کم بود و اثری روی کار نداشت...
تمجیدها:
1. با توجه به سطح کیفی کارهای جنایی در تئاتر ایران این کار فوق العاده به لحاظ پرداخت و ساخت از متوسط بالاتر بود.
2. موسیقی بسیار خوب و متناسب انتخاب شده بود.
3. دو بازیگر این تئاتر هر چند که در حاشیه بیشتری بازی می کردند اما به لحاظ نقش فوق العاده بودند.
4. دکور کاملا متناسب با اجرا بود و المان های اضافی بی مورد نداشت.
5. ارزش واقعی اثر اصلی تا حدود زیادی حفظ شده بود.
6. نور پردازی عالی بود!
در نهایت به عنوان یک مخاطب تئاتر میگم به خدا حیفه بعضی تئاترهارو نرفت... به نظرم یکی از اون تئاتر ها همین تئاتره... و البته انتقاد به اثری وارده که کار شده و گرنه نمایش های بی سر و ته ارزش دیدن هم ندارند... اکیداً توصیه می کنم چه مخاطب عام (مثل بنده) و چه هنرمندان تئاتری عزیز به دیدن این تئاتر خوب برن... مطمئنم حتی اگه مثل بنده سخت گیر باشید در بخش هایی محو این اجرا خواهید شد...
با تشکر
انتقادها:
1. تاخیر 10 تا 15 دقیقه ای در شروع اجرا روز سه شنبه 26 اسفند (چیز مهمی نیست ولی خب بهتره نباشه)
2. به نظرم در بعضی قسمت های اجرا کمی در نوع رفتار بازیگر بزرگنمایی احساسی صورت گرفته بود... به این معنی که واکنشها کمی با دنیا واقعی فاصله گرفته بود و برای یک کلمه ساده درگیری و داد و قال ایجاد می شد که کمی تصنعی به نظر می رسید.
3. دیالوگ های مونولوگ بهتر بود با دقت بیشتری انتخاب میشد و مبهم تر نظرات اشخاص بیان می شد تا کمی به رمز آلود بودن فضای جنایی داستان بی افزاید... یا حتی حذف میشد...
4. در فیلم دوازده مرد خشمگین نفر آخر که نظر خود را تغییر نمی داد طوری در ایفای نقش از خشم و منطق استفاده می نمود که بیننده گاهی برای منطقش ... دیدن ادامه ›› به او هم اعتماد می کرد و حق می داد... اما در این اجرا به خاطر غلو بیش از اندازه در فریاد زدن و شاید به نوعی هوچی گری در این نقش بیننده از ابتدا از او دور بود و دورتر میشد... بهتر بود که این نقش به نوعی تدوین می شد تا هر از گاهی همراهی بیننده با خود را بر انگیزد و همانطور که از متن داستان پیداست تمام شخصیت هارا خاکستری ترسیم می کند و روی جنبه های سیاه و سفید افراد تاکید می کند تا سیاه بودن یک شخص... این شخص از ابتدا تا انتهای داستان به خاطر فریاد های بی موردش و کنش و واکنش های خارج از ضابطه فیلم نامه ای با دید کاملا سیاه در نظر بیننده باقی می ماند... و از شخصیت منتقد به ژوری به خاطر مخالفت با این سیاهی مطلق یک قدیس می سازد که کاملا از فضای خاکستری داستان به دور است...
5. در پلان اول استفاده از چاقو تیز کن در مورد هیئت ژوری کمی تند و خشن به نظر می رسید... و در نهایت گنگ بود و هدفی را نه در انتقال احساس و نه در درک موضوع دنبال نمی کرد... تم خاکستری داستان رو بر هم می زد و ژوری را که نظر خود را در زمینه داستان تغییر می داد از ابتدا جلاد معرفی می کرد... می توانست حداقل اینگونه باشد که در حین تیز کردن یکی یکی چاقو را از دست خود رها کنند و در نهایت نفر آخر که همواره مخالف تبرئه است چاقو در دستش باقی بماند و در نهایت او هم رها کند...
6. تپق زدن هم با توجه به حجم زیاد دیالوگ ها و پیچیدگی داستان وجود داشت اما بسیار کم بود و اثری روی کار نداشت...
تمجیدها:
1. با توجه به سطح کیفی کارهای جنایی در تئاتر ایران این کار فوق العاده به لحاظ پرداخت و ساخت از متوسط بالاتر بود.
2. موسیقی بسیار خوب و متناسب انتخاب شده بود.
3. دو بازیگر این تئاتر هر چند که در حاشیه بیشتری بازی می کردند اما به لحاظ نقش فوق العاده بودند.
4. دکور کاملا متناسب با اجرا بود و المان های اضافی بی مورد نداشت.
5. ارزش واقعی اثر اصلی تا حدود زیادی حفظ شده بود.
6. نور پردازی عالی بود!
در نهایت به عنوان یک مخاطب تئاتر میگم به خدا حیفه بعضی تئاترهارو نرفت... به نظرم یکی از اون تئاتر ها همین تئاتره... و البته انتقاد به اثری وارده که کار شده و گرنه نمایش های بی سر و ته ارزش دیدن هم ندارند... اکیداً توصیه می کنم چه مخاطب عام (مثل بنده) و چه هنرمندان تئاتری عزیز به دیدن این تئاتر خوب برن... مطمئنم حتی اگه مثل بنده سخت گیر باشید در بخش هایی محو این اجرا خواهید شد...
با تشکر
سیداحسان عرفانی و مجتبی مهدی زاده این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تئاتر خوب و شسته رفته ای بود و در کل یک اثر کار شده و پرداخته شده بود... تئاتر بیشتر تم کمدی فکاهی داشت و بار طنز اجتماعی خیلی کمی داشت... و شاید تنها ضعف کار در همین موضوع بود... بازی ها خوب بود... دکور ساده و کافی بود... گریم خوب بود... و در کل اجرای لذت بخشی بود... بهتر بود برای خندوندن مخاطب از روش تضادهای فکری استفاده می شد تا دیالوگ های جسورانه ولی در کل میشه گفت برای مخاطب عام میتونه خیلی راضی کننده باشه و افراد عامی جامعه رو هم مخاطب تئاتر کنه... در کل پیشنهاد می کنم برید و لذت ببرید...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آقا تورو خدا بزنید برای سنین پایین بیشتر مناسبه... ما اومدیم یه کم خورد تو ذوقمون... ولی واسه بچه ها خیلی خوب بود... :)) ما هم خندیدیم کلی... این کار کودک خوبه خداییش ببرید بچه هارو...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
در کل اجرای خوبی بود... اما اجراهای موسیقی سختی رو انتخاب کردن که به نظر من که خودم نوازنده هستم کمی کیفیت رو پایین آورده بود در بعضی جاها... مثل اجرای اپرای پوچینی... روند داستان هم یه کم متزلزل بود... انگار برش داشت... اما در کل همین که همت کردن یه همچین سنگ بزرگی رو برداشتن خودش جای تقدیر داره...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خیلی خوب بود کارشون... ارزش دیدن داره... واقعاً طنز قشنگی بود که شوخی هاش از ته دل می خندونه ولی از یه طرف به فکر فرو می بره... یه بار دیگه هم میخوام برم... :)
بیسته آقا بیسته...
بیسته آقا بیسته...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۷۶,۰۰۰ نفر
+۲۶,۸۵۰ برنامه
+۷,۸۳۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۲۳۹ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
