قانونی برای رانندگی بین خطوط وجود نداره ولی بهتره بین خطوط رانندگی کرد. قانونی برای قضاوت نکردن وجود نداره ولی بهتره قضاوت نکرد. قانونی برای مزخرف نگفتن وجود نداره ولی بهتره مزخرف نگفت، بهتره جوگیر نشد ، بهتره خارج از ظرفیت نخرید ، ...
هفته پیش این نمایش رو دیدم. خیلی فکرم رو درگیر کرد. دوست داشتم یه چیزی بنویسم. بعد از کلی کلنجار رفتن به این نتیجه رسیدم: مزخرف نگو و فقط لذت ببر. یه وقتایی باید سکوت کرد و فقط لذت برد. درد کشید و لذت برد. اونجایی که بازیگر زن از دیدن دوباره بازیگر مرد دیوانه وار داره زجر میکشه و بازیگر مرد میگه: این حرومزاده ها دارن واسه تو دست میزنن. پا به پای بلانش درد کشیدم (پایانی برای درد نیست) و چاره ای جز لذت بردن نداشتم.
ممنون از لحظات خوبی که برای من خلق کردین.
فقط دوستانی که فیلمها و نمایشنامه هایی که دوستان ذکر کردن رو ندیدن.. خوشا به سعادتتون.. به نظر من بدون هیچ پیش زمینه ای برید و این تئاتر رو ببینین.. به خودتون فرصت بدین.. برگردین خونه و فیلم های اتوبوسی به نام هوس و Fight Club رو ببینین و نمایشنامه کلفت ها رو بخونین و موسیقی های کار رو گوش کنین و در ادامه آماده بشین برای دیدن دوباره سیزیف و این یعنی سعادت.
فقط یه مزخرف بگم. کارگردان عزیز! از صحنه میتونی بهتره استفاده کنی. این نمایش نیاز به این داره که بازیگرها در صحنه در جریان باشن. تعادلی در حضور بازیگران در همه بخش های صحنه ، با وجود اکت زیاد ، متاسفانه وجود نداشت. منی که ردیف دوم(البته به لطف خارج از ظرفیت ردیف چهارم) و سمت چپ نشسته بودم از دیدن هنرنمایی بازیگران محروم بودم. بین حرومزاده ها فرق نذارید. علاوه بر صدا تصویر هم باید به همه برسه.