در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال سارا عامری | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:28:33
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش را دیشب دیدم. به نسبت خوب بود اما تمام بار نمایش را حامد کمیلی به دوش کشید. تسلطش به حرکاتش روی صحنه و از اون تاثیرگذارتر کنترل صداش برای ... دیدن ادامه ›› القای جنبه های متضاد شخصیت ریچارد واقعا عالی بود. ضعیف ترین بخش نمایش رقص های بین اکت ها بود که نه تنها در درون خودشون هیچ هماهنگی ای نداشت بلکه به طرز خنده آوری به محتوای نمایش بی ربط بود. بازی خانم نازی هم تا حدی ماشینی به نظر میومد و نتونست نفرت و خشمی که مارگاریت باید میداشت رو به صورت قابل قبولی نشون بده. از طراحی صحنه و لباس هم انتظار بیشتری داشتم مخصوصا اینکه ترکیب کردن لباس مدرن و غیر مدرن اگر هم با هدف خاصی انجام شده بود فقط باعث سردرگمی میشد. دیالوگ های جدی و سیاسی خوب نوشته شده بودن اما جک های کوچه خیابانی که گاه حتی به حرف های رکیک به عنوان ساده ترین و بدترین روش ایجاد کمیک ریلیف ختم میشد واقعا در اقتباسی از شکسپیر و طنز ظریف و حساب شده اش جایی نداره.
عاطفه گندم آبادی، محمد لهاک و امیر این را خواندند
میترا این را دوست دارد
سپاس از اینکه با ما همراه شدید
و همچنین نظرتان را نوشتید
۲۴ مرداد ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
واقعا از بازی تاثیرگذار، روون، ومهیج بازیگر ها لب صندلی میخکوب شده بودم. با اینکه نمایشنامه رو خونده بودم و داستان رو کامل میدونستم باز هم مجذوب اجرا ها شده بودم. تنها ایرادی که میتونم بگیرم مدت طولانی فلاش کورکننده نور بین صحنه ها بود. با اینکه برای القای حس های شدید طراحی شده بود (که البته موفق بود) این کار رو بیشتر از چند ثانیه نباید انجام داد. من و چند نفر دیگه از تماشاگرها با دست چشم هامونو گرفته بودیم چون واقعا چشمامون درد گرفت. امیدوارن طراحای عزیز این مسئله رو مد نظر قرار بدن. به جز این توصیه میکنم حتما این اجرا رو ببینین.
سارا عامری (saraameri)
درباره نمایش ولپن i
طراحی صحنه بسیار خلاقانه بود و استفاده از تکنیک های پست مدرن با مهارت انجام شده بود. اما متاسفانه متن بسیار ضعیف بود. با اینکه ناگزیر تغییراتی در متن اصلی نمایشنامه بی نظیر بن جانسون باید انجام میگرفت، این دست کاری ها هیچ نشانی از عمق معنایی نداشت و باعث شده بود روند اجرا بسیار از هم گسیخته و کاراکتر ها بدون هیچ هویتی خارج از توصیفات یک کلمه ای باشند. طنز به کار رفته در اجرا هم با اینکه از مضامین مدرن و مرتبط با فضای فعلی جامعه استفاده کرده بود اما با اصرار بیش از حد بر استفاده از کلمات و حرکات ناپسند از قدرت تاثیرگذاری این طنز به شدت کاسته شده بود.
امیر دژستان و امیر همتی این را خواندند
me، محمد ونائی و علی نوروزی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
به راحتی میتونم بگم یکی از بهترین اجراهایی بود که تا حالا دیدم. با اینکه دیشب دیدمش برای فردا شب هم بلیط گرفتم. یه متن قوی که با بازی عالی تمام بازیگرها به خصوص علی سرابی و نوید محمدزاده یه طنز اجتماعی تامل برانگیز و در عین حال بسیار خنده آور رو ساخته. به همه توصیه میکنم دیدنش رو از دست ندن. در ضمن با اینکه تو خیلی از نقد ها از کیفیت بد و ناراحتی صندلی های بدون تکیه ابراز نارضایتی شده بود من حتی متوجه این موضوع هم نشدم و این دفعه تصمیم دارم بخش بیرون از ظرفیت رو خریداری کنم تا لذت چهارزانو رو زمین نشستن و دیدن اجرا رو هم تجربه کنم.
متاسفانه از حد انتظار پایین تر بود. یکی دو تا از بازیگران خیلی خوب بودند اما باقی تا حدی مصنوعی بودند. برداشت آزاد هم داستان اصلی را به صورت یک سری حوادث در آورده بود.
سلام. من بازی های تئاتری به معنای خاص کلمه که از دریچه ی دوربین از آن ها به عنوان «مصنوعی» یاد می شود را در تئاتر بد نمی دانم. این یکی از امکانات تئاتر است؛ چرا نباید از آن در این مدیوم استفاده کرد؟
۲۹ شهریور ۱۳۹۵
داریم در مورد دو نوع بازی متفاوت صحبت می کنیم، که هر دو به جای خود محترم و از بایست های صحنه هستند. اتفاقا چرا نباید در نمایش هایی با تم اقتباسی این صورتک گذاری ها (به قول شما) انجام بشه؟ چرا نباید اغراق - هم - گاهی آگاهانه به بازی های یک نمایش اضافه بشه؟ فراموش نکنیم تئاتر در ابتدا مأمنی برای همین اغراقات نمایشی بوده، که کم کم امکانات دیگر بازیگری و صحنه را نیز کشف کرده. پس من دلیلی برای حذف این تکنیک - یا انتخاب - نمی بینم. این را انتخاب بدانیم، نه ضعف.
۳۰ شهریور ۱۳۹۵
من هم گفتم که سبک اغراق آمیز در تیاتر قابل قبول است و میتواند معیاری برای تشخیص بازیگر خوب و خلاق باشد. اما خود شما از کلمه "آکاهانه" استفاده کردید. در این نمایش برخی بازیگران بازی آگاهانه ای نداشتند- البته دو سه تا از بازیگران با آگاهی و کنترل کامل بازی میکردند- و نتیجه نه ایفای نقش یک شخصیت بلکه ادای یک شخصیت را دراوردن بود و این عدم آگاهی در بازیگری یک ضعف است و نه یک انتخاب .
۳۰ شهریور ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید