سلام این نمایش رو امشب دیدم نمایشنامه ش رو خیلی دوست داشتم با اینکه قصه ی بیست متری جوادیه ده شصت رو نمایش می داد اما فی الواقع قصه ی بیشتر محله های پایین تهران ده ی شصت رو برامون تدایی می کرد و انگار آسمان اون دهه همه جا یه رنگ بود، امشب یه نمایش با احساس و نوستالوژیک دیدم و کلی خاطرات تلخ وشیرین برام زنده شده و با خودم فکر کردم که چی بودیم و چی شدیم،و هنوزم می گم ما ده پنجاه و شصت نسل سوخته ایم. اونقدر نمایشنامه وبازی بازیگران والبته کارگردان کار درسته بود که این همه حس من تماشاگر رو برانگیخت.تبریک به همه ی عوامل این نمایش
سارا اصغری تکدام