در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال سعیدرضا خوش‌شانس | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 16:57:24
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
ژنرال مجهول به کارگردانی علیرضا دریابیگی، فارغ از اینکه زیبا، سرگرم‌کننده، حقیقی، بسنده، روشنفکرانه، تجربی، معترض یا از سوی دیگر زشت، کسالت‌بار، ناکافی, ناتمام، خام‌دستانه، ناشایست یا بی‌معنا باشد، »نامتعارف»، »عجیب»، «هتروتوپیایی« و »نابه‌هنگام» است و همین صفات باعث می‌شود که تآمل درباره آن را بی‌درنگ به امری ضروری تبدیل کند. این اثر بیش از اینکه با جریان‌های هنری یا فکری غربی یا شرقی منتطبق و هماهنگ باشد و ادعای بداعت در ارائه شیوه‌ای تازه داشته باشد، اثری است وقوعی و خلاق (این خلاق را نه به عنوان یک صفت تفضیلی در جهت تحسین بلکه به عنوان چیزی متضاد مکشوف یا کشف‌شده به‌کار برده‌ام). ژنرال مجهول اثری است که اکنون در تئاتر ایران واقع شده و ضروری است تا درباره آن تامل کنیم.
ژنرال مجهول, آگاهانه یا ناخودآگاه وضعیتی خلاق و خیال‌انگیز است که عرصه دانش مطالعات اجرا را اگر نه با مسئله، بلکه دست‌کم با پرسشی مهم روبرو و آن را به گرانیگاهی برای تأمل درباره دانش‌ها، روش‌ها و راهبردهایمان تبدیل می‌کند. این پرسش که درباره آثار هنری مضطرب، آثار هنری هتروتوپیایی یا مجهول، چگونه «باید» تأمل کرد. این باید، ضرورت نوعی تأمل آهسته، پیوسته و ذهن حاضر را ایجاب می‌کند و نشان می‌دهد که قوه یا فرهنگ سنجش و قضاوت ما در بستر مطالعات تئاتر چه‌اندازه هیجانی یا متأثر از احساسات در رد یا ستایش یک وضعیت هنری موضع‌ می‌گیرد.
ژنرال مجهول، اثری ایجابی درباره مفاهیم نیست بلکه اثری است که مفاهیم اساسی درباره قدرت، میلیتاریسم مسلحانه، موازنه قدرت پس از تحولات هسته‌ای، فمینیسم و ضرورت آگاهی زنان را در قرن بیستم می‌کاود یا به بیان بهتر بستری است سلبی برای تأمل درباره این مفاهیم. چنین بستری همواره در معرض ویرانی و فروپاشی است و همین مسئولیت ادعای مولف برای وفاداری به نوعی دراماتورژی واسازانه را نه موجه بلکه ضروری ... دیدن ادامه ›› کرده است.
اگر این باور که متن به‌خودی خود (یا فی‌نفسه) فاقد هرگونه معنای درونی است، صادق باشد و رابطه نشانه و معنا نه از طریق یک فرآیند ساده بلکه از طریق یک شبکه (ساختار) پیچیده بیناذهنی (بینااذهانی-Inter-subjective) ممکن می‌شود، ژانرال مجهول بی‌درنگ به اثری قابل تآمل تبدیل می‌شود.
سارا مقدم، بازیگر نقش همسر ژنرال، همچون سایر بازیگران این نمایش با آهستگی به کار اجرای نقش‌های خود مشغولند و همین امر باعث می‌شود تا بازی این بازیگران نیز به وجه قابل تأمل این اجرا تبدیل شود.
سپاس از اینکه برای ما نوشتید جناب خوش‌شانس عزیز❤️
۱۴ مرداد ۱۴۰۲
قدرت قلمتان برقرار باشد استاد خوش شانس عزیز 🙏🎭
۱۶ مرداد ۱۴۰۲
قلم‌تان مانا...
۱۹ مرداد ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تئاتر صمیمی، متفاوت و البته نکته‌سنجی است. به همه کسانی که علاقه‌ دارند یک تئاتر دانشگاهی بی‌ادعا و صمیمی را تماشا کنند، به اندازه بخندند، به اندازه فکر کنند و به اندازه از زیبایی بصری و ترکیب‌بندی حساب شده لذت ببرند، تئاتر سرگذشت باور نکردنی دن کیشوت، ملانصرالدین، هد هد و دیگران در سرزمین عجایب را بپیشنهاد.
اجرای متقاوت و پیش‌روی دیگری از این متن را چند سال پیش در شیراز دیده بودم. در آن زمان طیران، متن را در تعدادی ماشین سواری اجرا می‌کرد و شما با هر قطعه در یک خودروی سواری مواجه می‌شدید. در آن زمان هر چقدر مدل، فرم و شیوه اجرایی خود را نشان می‌داد، اکنون ویژه‌های ادبی و ظرفیت‌های متن به چشم می‌آید.
هرچند بیشتر بازیگران این نمایش از دانشجویان رشته نمایش انتخاب شده‌اند، اما دقت و استعداد هرکدام و هدایت نکته‌بین طیران باعث شده چیزی برای حضور بر روی صحنه کم نداشته باشند. راستش بازی خیلی از بازیگران، به‌خصوص بازیگر نقش دون کیشوت، به استعداد و توانایی خیلی از بازیگران بنام تئاتر پهلو می‌زند