فاطمه نوروزی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فعال هنری

اول از همه که جای قدردانی داره که دغدغه‌مند مسائل روانشناختی در تئاتر هستید، و هرچند سخت و پرچالش زنده نگهش می‌دارید.
نظر شخصی من بعد از تماشای این کار:
کارگردانی قوی‌تر از بازی‌ها بود،
دکور، نورپردازی و صدا با کیفیت و درخور شعور مخاطب.
شخصیتی که از فروید در این اجرا دیدم باتوجه به مطالعات و مستندها و کارهایی که از فروید ساخته شده خیلی دور بود.
خیلی برام جالب بود که فروید رو با نظریه‌ها و ناخودآگاهش روبه‌‌رو کردین،
و چاشنی طنزش هم به اندازه بود و تو ذوق نزد.
آقای دل‌افکار بازیگر توانمندی هستن و این رو با تغییر نقش‌های پیاپی که کار سختیه نشون دادن.
صدای خانم نیک اندیش بسیار شیوا و پرقدرت بود.
درمجموع ... دیدن ادامه ›› به همه عزیزانی که تو رشته روانشناسی مطالعه و کار می‌کنند پیشنهاد می‌کنم این کار رو ببینند.
و برام جالب میشه که موقعیتی ایجاد شه تا با مشاورین متخصص کار که تو زمینه روانشناسی و پشت صحنه کمک کردن جلسه تحلیلی بعد از اتمام نمایش داشته باشیم‌.

چقدر زیاد این جمله نادرست رو شنیدیم:
چیزی که نکشتت قوی‌ترت می‌کنه، اما واقعیت چیز دیگه‌ایه:
"چیزی که نکشتت قوی‌ترت نمی‌کنه، عوضت می‌کنه".
موضوع اجرا و بازی‌ها رو دوست داشتم، استوری لاینش می‌تونست بهتر باشه یه جاهایی یاد سریال‌های ایرانی افتادم، نور و صدا و دکور خوب بود، زبان بدن بازیگر‌ها خوب بود، نماد باند خونی که همه به پاهاشون بسته بودن برای من اسپویل بود از این‌که آخرش چی میشه و فکرمی‌کنم برای مخاطبی که تئاتر کار کرده می‌تونه اسپویل باشه.
درمجموع اجرا تاثیرگذاری بود و کیفیت خوبی داشت، از تماشاش پشیمون نمی‌شید.