همه چیز خیلی قاطی پاتی بود. سرعت بی نظم تغییر دکورا، رقص بازیگرای پشت شیشه و بازیگر داخل شیشه اصلا هماهنگ نبود. شاید دیالوگای جالبی داشت ولی بیشتر در راستای تو ذوق زدن و غیر قابل تحمل تر شدن دیدن ادامه ی نمایش بود. چون مثل این بود که یه بچه بیاد تو جمع خانوادگی یه جمله فلسفی بزنه بدون این که درکی ازش داشته باشه و متناسب اون جمع باشه...و این کارو بکنه صرفا برای جلب توجه و خوشایند یه عده.