متاسفانه اجرای اخیر از مرگ فروشنده، نمایشنامه میلر را به ورطه مضحکه (farce) کشانده بود. نوعی لودگی که محور طنز سخیف تلویزیونی است در اجرا دیده می شد که منتج از مزه پرانی و تکرار عبارات فحش گون از جانب بازیگران به ویژه حمیدرضا آذرنگ بود. دیالوگی چون "از کنار برو تو جوب نیفتی" یا تکرار مکرر واژه "گه" از حمیدرضا آذرنگ به عنوان دست مایه ای برای خنده و بهانه ای برای دلقک بازی شبه روشنفکری قدری غریب به نظر میرسید. باید توجه داشت که بذله گویی و مزه پرانی هیچ ربطی به معاصر سازی و امروزی کردن متن نمایشی ندارد.
اجرایی که یاداور اجرای دایی وانیا به کارگردانی حسن معجونی در سالهای پیش بود!