برای فهرست ؛نمایشی که دوبار تماشا کردم
1)پنجره ی جوهری ،اصطلاحی است که در مدل های ارتباطی مورد استفاده قرار می گیرد.این پنجره چهار ناحیه دارد که به مناطق عمومی-کور-پنهان و ناشناخته تقسیم بندی میشوند.ناحیه ای که مورد نظر بنده است و قصد دارم از آن برای توضیح نظر خود استفاده کنم، ناحیه ی پنهان است.در این ناحیه ویژگیهای فردی برای خود انسان شناخته شده اند ولی برای دیگران ناشناخته باقیمانده است.
علت این موضوع هم کاملاً طبیعی به نظر میرسد ،هر کس برای خود محوطه ای شخصی و پناهگاهی دور از دسترس دیگران پیش بینی کرده تا در سخت ترین شرایط به آن پناه ببرد.افراد همیشه سعی بر آن دارند تا این ناحیه برای دیگران گنگ و ناشناخته باقی بماند.
در روزهای اخیر بعد از اجرای فهرست، نقدها و شبه نقدهای بی شماری در شبکه های اجتماعی قابل مطالعه است.یک جستجوی معمولی دروب مخاطب را با صفحات متعددی روبرو می کند که در برخی از آنها متاسفانه جنبه انصاف رعایت نشده و منتقد یا منتقدنما پای خود را فراتر از معادلات مرسوم نهاده و به جنبه هایی از وجوه نمایش چنگ زده که به نظر میرسد بیش از آنکه با نمایش و نقد آن سروکار داشته باشد ،شخصی باشندو در قالب تسویه حساب بگنجند.
شاخص ها برای نقد همیشه ثابت بوده اند .حداقل در تمام مطالعات جسته و گریخته و محدود خود همیشه شاهد این روال ... دیدن ادامه ›› بوده ام.
منتقد کاری به میزان تحصیلات بازیگران،صندلی سالن نمایش،گرمای سالن،یا حتی کبره دستشویی های تالار حافظ ندارد.منتقد حتی نباید لب به افترا و تهمت به عوامل یک اثر بگشاید ... که چنین و چنان
این روزها هرجا متنی در خصوص فهرست میخوانم ،بیشتر به تواناییهای ابرکارشناسان ! پی میبرم.گاهی آنقدر دقیق راجع به خصوصی ترین وجوه عوامل نمایش سخن سرایی میکنند که گویی ایشان بهتر از عوامل از کنه و نها ن وجودی عوامل باخبرند.
2)این -همانی ها- ما را کشت.مدام در پی اینیم که بگوییم این که همان بود که فلان جا خواندم یا این که همان بود که فلان جا دیدم.
3)در نقد ساختارگرایی و پساساختارگرایی؛ دانشمندان،نویسندگان و بزرگان زیاد نوشته اند.ولی این که فهرست چه گونه و از کدام کانال به این مبحث عریض و طویل متصل میشود،اشاره ای گذرا میکنم و عرایض تکمیلی خود را به اظهار نظر دوستان و یاران تیوالی منوط میکنم.
شاید من اشتباه میکنم ولی اکثر منتقدان نسبتاً منصفی که در روزهای اخیر راجه به فهرست قلم زده اند به عدم وجود یک داستان واحد و خطی اشاره نموده اند.شاید تفاوت مهم فهرست با اغلب نمایش های بازه زمانی فعلی باشد.آنجا که در هر اپیزود با تکنیک فتو سکانس مارا به رگه ای جدید از گذشته ی شخصیت اول مهمان میکند.به نظر میرسد گاهی در طول نمایش به دنبال معنای خاصی نباید گشت.و به قول استاد اکبر عالمی عزیز باید خودمان را در اختیار امواج خروشان اثر بگذاریم تا به ساحل برسیم.همیشه شنا بلد بودن چاره ی کار نیست.