سلام به تمام همراهان تیوالی عزیز. روز همگی خوب و خوش...
این نمایش یک مونولوگ مینیمال و ضد مردسالاری و البته دلنشینه . داستان یک زن ساده و به اصطلاح بساز که با تمام بدفتاریها، سختگیریها و کج سلیقگیهای شوهرش ساخته و در طی سالها زندگی زناشویی خودش رو مجاب کرده که همسرش یک مرد همه چی تمام است ...
تعمدا لفظ "" مجاب "" رو به کار میبریم؛ چون زن در ناخودآگاهش معتقد است تمامی این خصلتها زشت، کریه و ناپسنده و این "" مجاب کردن " رو در مقابل هر آنچه ناپسنده در طی نمایش با بیان آنها( هرچند به صورت طنزگونه و تلخ) عنوان میکنه ...
آنچه که برای من به عنوان مخاطب بیشتر از هرچیز جالب بود، نحوه بیان این خصائص به صورت یک تضاد بود و با این تضاد مخاطب رو در جریان هرآنچه که باید قرار میدهد ...
بدترین خصائص همسر، با بهترین یادآوری مطرح میشد و این تضاد، طنزی تلخ به
... دیدن ادامه ››
دنبال داشت .
در خصوص جمله اخیر این توضیح رو اضافه میکنم که این تضاد به نوعی اصطلاح رایجِ "" مرده پرستی"" (برداشت شخصی ) رو نقد میکرد ...
بازی خانم دیبا خاتمی دلنشنیه؛اما جسارتاً در ابتدای اجرا، نحوه ادای کلمات و گویش و گاهاً حرکات دست و صورت و بدن خانم خاتمی شباهتی رو با خانم الهام کردا در بازی "" هم هوایی"" در ذهن من ایجاد کرد و در همان ایتدا احساس کردم شاید برداشتی از بازی خانم کردا باشه ... البته شاید این حس ایجاد شده به سبب شباهت لهجه ها برای من ایجادشد...
در کل، این مونولوگ رو دوست داشتم ...
به امید موفقیتهای بیشتر برای این گروه خوب.