در مجموع میتونم این نمایش رو از نظر شخصی متوسط ارزیابی کنم.
بازی ها خوب بود ، بخصوص بازی فرید قبادی که قابل تحسین بود. از جهتی این نمایش تونست حس شک و تشویش رو در تروریست به خوبی به نمایش بگذاره و از جهت دیگه با قرار دادن چند شخصیت با دیالوگهای کمدی کمی فضای نمایش رو از حالت خشک در بیاره. اما خب من فکر میکنم میشد با یک پردازش قوی تر و حذف برخی از این دیالوگهای کمدی ، تماشاگر رو بیشتر به فکر فرو برد.
من دنبال نقطه ای برای اوج این نمایش میگشتم که بتونه تماشاگر رو در خودش و افکارش فرو ببره ، اما چنین صحنه و یا دیالوگی در نمایش به چشم نمیخورد . در نهایت بسیار معمولی این نمایش شروع و تمام شد و در واقع به روایت شرایطی خاص پرداخت که برای برخی از نظر تاریخی میتوانست جالب باشه و برای برخی دیگر از نظر مذهبی، اما برای منی که دوست داشتم از جنبه ی اجتماعی به قضیه نگاه کنم ، چندان مقبول نبود.

بازی ها خوب بود اما گاهی دیالوگهای آقای فرهانی که طبعا تخصص خاصی در اجرای دیالوگهایی با عصبانیت و فریاد را دارند ، در میان صدای موسیقی متن گم و گنگ میشد .

در نهایت امیدوارم کارهای قویتری از این دست را شاهد باشیم.