بنظر شخصی من و نه کارشناسانه و نقّادانه‌ی من، نمایش خیلی تصنّعی و باورناپذیری بود و اصلا به دل نمی‌نشست.
تنها نقاط قوتی که داشت بازی مثل همیشه قوی و تأثیرگذار پانته‌آی عزیز و لیلی رشیدی بود که بخوبی از ایفای نقششان برآمدند. ولاغیر.
مونولوگ‌گویی چنددقیقه‌ای پانته‌آ، آن هم درست در لبه‌ی سِن رو به حضار و حلقه زدن اشک در چشمانش، معرکه بود.
فقط همین ...