صادقانه بگم اولش وقتی تبلیغ کار رو دیدم، حس کردم یجورایی باز مرتبط میشه به حواشی جنگ راستش دلم نمیخاست به تماشای کار بنشینم هرچند اسم افراد کاربلدی روی نمایش خورده بود؛ که از نام بردن خودداری میکنم به دلیل تعدد اسامی؛ (البته قبلا هم کارهای قشنگ دیگه در این خصوص دیدم)
اما بادیدن چندتا از کامنهای دوستانی که پیشتر رفته بودن به تماشا، خیلی ترغیب شدم حتمن کار رو ببینم

خلاصه اینکه با دوستان پنجشنبه شب که اتفاقا مصادف بود با تولد آقای پیام دهکردی عزیز و هنرمند به تماشای کار نشستم و واقعن از بازی تک تک دوستان و همینطور موضوع!!!! لذت بردم که علیرغم اینکه خیلی جاها تماشاگر رو به خنده وامی داشت اما خنده از اون نوعی بود که تهش به فکر و حتی اشک(درد) منتهی میشد...

توصیه میکنم دوستانی که کار رو ندیدن حتمن به تماشای اون بروند.....

پ.ن.1. مگه میشه کاری از نوشته های آقای حمیدرضا آذرنگ دید و لذت نبرد؟!!!!

پ.ن.2. تشکر از کلیه عوامل و گروه اجرایی و با آرزوی موفقیتهای بیشتر