پرده ی آخر اجرا خلاصه ای از کل نمایش هست

تو پرده اول وقتی کا برای اولین بار در رو باز می کنه زنی رو که جلوی در ایستاده نمی بینه سرش رو بیرون ... دیدن ادامه ›› میاره دو طرف رو می بینه کسی نیست ( درحالی که زن درست در مقابلش ایستاده و کا به خاطر صدای در زدن در رو باز کرده )
دفعه ی دوم که در رو باز می کنه زن رو می بینه و ...
وقتی تجاوزی قرار رخ بده اول نشونه هاش میاد اون صدای در زدن نشانه ابتدایی برای قصد تجاوز هست ولی چون برای کا این باور وجود نداره پس به روند زندگیش ادامه می ده

تو صحنه قبل از پرده آخر دختر به کا می گه بریم خونه امشب ضیافت داریم

وقتی وارد خونه می شن برخلاف همیشه کا غذا رو نمیاره
مادر ظرف های خالی رو میاره کاغذها رو روی سرشون می کشن و کا هم این کار رو انجام می ده ( کا به مرحله ای رسیده که از متجاوزین تقلید می کنه شاید بشه اینجوری گفت به خودش حتی تجاوز می کنه )

اما موسیقی پرده آخر ( منظورم ضرب گرفتن روی ظرف هاست )
اول به طور نامنظم ضربه می زنن و حجم صدا کمه و آزاردهنده نیست کم کم حجم و شدت ضربات بیشتر می شه و بعد در اوج چند لحظه سکوت
بعد از سکوت ضربات ریتم دار می شه
مثلا مادر یک دو می زنه
پدر یک یک
و همین طور پسر و دختر
و کا هم ریتم می گیره
تا اوج و این بار در اوج مادر کم کم ریتمش رو تغییر می ده و بعد حذف می شه بعد پدر و ..
ولی کا کماکان با همون ریتم ادامه می ده

تفسیرمن نمی دونم چقدر درسته
ضرباهنگ اولیه نامنظم بود مثل اومدن ابتدایی همسایه ها به خونه کا تا نقطه اوج که کا متوجه شد تو چه وضعیتی گیر کرده
تو اوج به یک ثبات رسید ( کا قبول کرد که باید این شیوه رو تحمل کنه و ادامه بده ( هم شکایت کنه هم با متجاوزین زندگی کنه ) )
بعد از اون هر کدوم چه متجاوزین چه کا با ریتم مناسب خودشون کارشون رو پیش می بردن
ریتم کا کندتر بود و متجاوزین سریع تر ( گرو گذاشتن خونه از دست دادن شغل و دختر همسایه و...
در آخر متجاوزین وقتی مطمئن می شن کا تبدیل شده به برده ای که دیگه سودی هم براشون نداره کا رو در زندان وطنش تنها می گذارند