درود بر گروه خوب عالیجناب اژدها.بسیار رضایت بخش بود برای بنده که توفیق تماشای این اثر رو با جمع کثیری از دوستانم پیدا کردم و صد افسوس که چرا این گونه آثار ناشناخته مانده اند . از درایت های کارگردان کار،جناب اصلانی همین بس که اثری از شوارتس رو انتخاب کردند که بسیار ملموس درد زیر پوست جامعه های درگیر استبداد را فریاد میزند.اژدها خود ماییم درون ماست منه مخاطب بعد از نود دقیقه میخکوب شدن و لذت بردن با این سوال سالن رو ترک کردم که چرا من شوالیه نباشم . استبداد امری محاط نیست.امری ناشی از محیط درونی ماست که در گذر زمان بر خود ما محاط شده است. شاااید ضعف طراحی لباس و گریم بددد اژدها بزرگترین ایراد واقع بر این اثر باشد به نحوی که گاها کفشهای اژدها و کمربند پدر عروس فضای تجسمی روسیه را مخدوش می نمود. بهر حال چشم نوازی صحنه از مسائل شکلی و تاثیر گذار می باشد که در این کار به شدت از آن غفلت شده بود. اما فارغ از این مسائل ریز اما مهم، بازی درخشان شهردار با آن صدای پخته و آنهمه انرژی و رگهای گردن باد کرده و طنازی بازی هایش، دلنواز بود.شخصیت گربه و نوع بازی گربه هم قابل تحسین بود.میزانسن های خوب آن بخش از نمایش که شوالیه با دخترک و اژدها با پسر شهردار دو به دو در حال بازی اند درایت جناب اصلانی را بیش از بیش نمایانگر بود. سیر داستان فراز و فرودی عالی در نود دقیقه داشت که من حیث المجموع مخاطب را بعد از نود دقیقه همچنان راغب به نشستن می کرد.افسوس خوردم از کمتر انعکاس یافتن این اثر ارزشمند. به امید آنکه سالنهای نمایش گویای خوب یا بد بودن اثری نباشد.حتماااااا ا فرصت باقیست از این اثر خوب دیدن داشته باشید.