جناب کوشکی! من در تحیرم که چه دغدغه هایی توی ذهن شما میگذره که تونستین همچین نمایشنامه ای بنویسین و به اجرا دربیارین! این نمایش علیرغم اینکه کاملا می دونستم برام سردرد میاره، با اختلاف یکی از بهترین نمایش هایی بود که دیدم! به خصوص ازین جهت که نمایشنامه اقتباسی نبود و خب تماماً تفکر و دغدغه های کارگردان رو ریخت روی دایره! به عریان ترین شکل ممکن تمام کثافت کاری های بشر به اسم دین، به اسم تعصب، به اسم عشق و به اسم انسان بودن رو در قالب یه کار قوی با این همه بازیگر که اکثراً تازه کار بودن بردین روی صحنه و من واقعا بهتون تبریک می گم!
از اون نمایش هایی که بعدش نمی دونی چطوری توصیفش کنی!