تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 07:44:37
"مرگ در میزند "روایت مردی ست که به یکباره با مرگ در کالبد یک انسان مواجهه میگردد!
نمایش نگاه جالب وودی آلن را به مقوله ی مرگ دارد!اینکه ... دیدن ادامه ›› مرگ در ذهن آدمیزاد همیشه چیزی مرموز و ترسناک است ولی به خوبی در نمایش دیدیم که مردی که مرگ به سراغش آمده بود از دیدن مرگ در قالب یک انسان به خنده افتاد و گفت مارو گرفتی؟!
نکته ی جالبی که به ظرافت در نمایش به آن اشاره شد هنگامی بود که مرد و مرگ با هم ورق بازی میکردند و مرگ آشکارا تقلب میکرد و برگه ها را یواشکی مثل بچه ها زیر زیرکی نگاه میکرد نشان میدهد که مرگ برخالاف تصور انسان که مضمونی پیچیده و اسرار آمیز و پرابهام است به سادگی از پس یک ورق بازی کردن بر نمی آید و تلنگر جانانه ای ست به بت ترسناکی که انسان از مرگ در ذهنش خود ساخته است!صحنه ی آخر نمایش هم در نوع خود تصدیقی بود بر این نهیب وودی آلن که در سرتاسر نمایش به خوبی حس میشد! که به یکباره مرد که از مواجهه با مرگ به شدت ترسیده بود کم کم ترسش فرو ریخت و در چند جا حتی مرگ را به سخره میگرفت و حتی در اپیزود آخر انقدر با مرگ اخت شده بود که با فراق بال با چتر سیاه مرگ بازی میکرد!
بازی ها مجموعا روان و قابل قبول بود در جاهایی چه بهتر می بود اگر قوی تر ارائه میشد!
طراحی صحنه با توجهه به فضای بسیار اندک سالن مکتب تهران ،مجال ارائه ی بهتری را هم نمیداد!
چنانچه زمان نمایش کمی بیشتر و دیالوگها کمی بیشتر بود فکر میکنم تأثیر گذاری بیشتری بر مخاطب را شاهد بودیم
خسته نباشید میگم به عوامل اجرایی نمایش
مجموعأ خوب بود
ببینید و حمایت کنید
نمایش نگاه جالب وودی آلن را به مقوله ی مرگ دارد!اینکه ... دیدن ادامه ›› مرگ در ذهن آدمیزاد همیشه چیزی مرموز و ترسناک است ولی به خوبی در نمایش دیدیم که مردی که مرگ به سراغش آمده بود از دیدن مرگ در قالب یک انسان به خنده افتاد و گفت مارو گرفتی؟!
نکته ی جالبی که به ظرافت در نمایش به آن اشاره شد هنگامی بود که مرد و مرگ با هم ورق بازی میکردند و مرگ آشکارا تقلب میکرد و برگه ها را یواشکی مثل بچه ها زیر زیرکی نگاه میکرد نشان میدهد که مرگ برخالاف تصور انسان که مضمونی پیچیده و اسرار آمیز و پرابهام است به سادگی از پس یک ورق بازی کردن بر نمی آید و تلنگر جانانه ای ست به بت ترسناکی که انسان از مرگ در ذهنش خود ساخته است!صحنه ی آخر نمایش هم در نوع خود تصدیقی بود بر این نهیب وودی آلن که در سرتاسر نمایش به خوبی حس میشد! که به یکباره مرد که از مواجهه با مرگ به شدت ترسیده بود کم کم ترسش فرو ریخت و در چند جا حتی مرگ را به سخره میگرفت و حتی در اپیزود آخر انقدر با مرگ اخت شده بود که با فراق بال با چتر سیاه مرگ بازی میکرد!
بازی ها مجموعا روان و قابل قبول بود در جاهایی چه بهتر می بود اگر قوی تر ارائه میشد!
طراحی صحنه با توجهه به فضای بسیار اندک سالن مکتب تهران ،مجال ارائه ی بهتری را هم نمیداد!
چنانچه زمان نمایش کمی بیشتر و دیالوگها کمی بیشتر بود فکر میکنم تأثیر گذاری بیشتری بر مخاطب را شاهد بودیم
خسته نباشید میگم به عوامل اجرایی نمایش
مجموعأ خوب بود
ببینید و حمایت کنید
سما، میترا، محمد لهاک، امیرمسعود فدائی، امیر، لیلا مظاهری، رضا بولو و زهره میرزابیگی این را
خواندند
مهدی (آرش) رزمجو، حمیدرضا مرادی، دلارام جباری، *مریم*، مانا غلامپور و آیسان نوروزی این را دوست دارند
مهدی (آرش) رزمجو، حمیدرضا مرادی، دلارام جباری، *مریم*، مانا غلامپور و آیسان نوروزی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۶۶,۰۰۰ نفر
+۲۶,۷۲۰ برنامه
+۷,۷۵۹,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۰۳۷ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
