فک‌کنم کلا نوشته‌های سجاد داغستانی به دلم می‌شینن
بازی محمدرضا فرزام هم عالی بود
علیرضا حسن‌پور هم که مثل نمایش قبلی که ازش دیدم خیلی خوب بود
صدای نیلوفر عباسی وقتی صدای موسیقی میومد به سختی شنیده می‌شد
در مجموع کار دوست‌داشتنی ای بود