نمایش فوق العاده ای بود...من اسم حمید رحیمی روی هر اجرایی باشه حتما میبینم و تو این اجرا هم بازیشون مثل همیشه درجه یک بود و تماشای تاتر رو جذاب می کرد. فن بیان و حرکات بدن عالی بود. در کل نقاط قوت تاتر بازی خوب بازیگرها، موضوع جذاب زندگی ونگوک، هماهنگی و نظم در تغییر دکور، نورپردازی و کارگردانی اجرا بود..تنها نقطه ضعف اصلا مربوط به اجرا نیست و صندلی های ناراحت سالن حافظ هست که بارها مخاطب های اجراهای مختلف این ایراد رو گرفتن و زمانش هست مسئول سالن یه فکر اساسی در این مورد بکنن.

باتشکر از همه ی عوامل اجرای پروانه و یوغ..خسته نباشید.