تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
عمارت هما
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندSB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:34:01
اِتی یِن ، اصالتی که هست و نیست !
در طول نمایش تمامی کاراکترها تا حدی فرصت از خود گفتن ، تجربه فرار و فرود و تهی بودن خویش را داشتند اما در ... دیدن ادامه ›› این میان اتی ین استثنا بود ! گویی که اون نماد اصالت است . او هم در صحنه آغازین بود ، هم در صحنه پایانی و از ابتدا تا انتها تقریبا نقش گیرنده را داشت . کاراکترهای بقیه را واکاوی می کرد در عین حال حدالامکان از ایجاد تنش خودداری می ورزید تقاضاهایشان مبنی بر سیگار ، تلفن ، خوراکی و ... را رد نمیکرد و تعلقی به اشیا نداشت مثلا در جایی میگفت که نمیخواهد بیسکوییت هایش مزاحمی برای بستن بار و بندیلش باشند انگار که دغدغه های مهم تری در سرش دارد . اما با وجود این نمیتوانست خود را در بین بقیه جا بدهد چراکه گویی از جنسشان نبود و شاید هم با این پرسشگری اش دنبال هم جنس خود میگشت ! دو سال بود که کار پیدا نکرده بود و از نظر من این امر ناشی از عدم همرنگی اش با محیط بود . در جایی دیگر از تجربه مسخره شدن در مدرسه و غیرعادی تلقی شدنش را پیش می کشد و جایی هم به تراس بزرگ و دلباز روستایی که در آن بزرگ شده بود سخن میگفت و تراس های امروزی را در قیاس با آن هیچ میپنداشت . نوشیدنی خاص و اصیل خودش را داشت همچنین غذای مخصوصی که پاتو نام داشت را از شخص خاصی و بواسطه خاله اش در روستا تهیه میکرد که به گفته خودش آن شخص خاص ( که نماد اصالت است ) مرده و خانه اش نیز متروکه شده ! اتی ین بعضا نیز وجودش را به همه کاراکترها با سکوت نشان میدهد بعضا هم همکلامشان می شود و حتی در آخر نیز با موریس هم نشین می شود و پیشنهاد دوتایی تراس رفتن را به او می دهد ! اینجاست که معلوم می شود ممانعت پیشین وی از تراس رفتن موریس صرفا برای ختم مجادلاتِ بیهوده بوده و وی سعی میکرده است از این طریق توجهات را به سمت کاراکترها و بحران هایشان ببرد و به آنها فرصت واکاوی بدهد بلکه به فقدان اصالت آگاه شوند ، سیگار و خوراکی و ... بهانه ای برای گفتگو نشوند و افراد به بحث در مورد مشکل اصلی و اصالت بپردازند . اتی ین ، با بازی درخشان احمد ساعتچیان ، فقدان اصالت را یادآور می شود . اصالتی که نیست !
در طول نمایش تمامی کاراکترها تا حدی فرصت از خود گفتن ، تجربه فرار و فرود و تهی بودن خویش را داشتند اما در ... دیدن ادامه ›› این میان اتی ین استثنا بود ! گویی که اون نماد اصالت است . او هم در صحنه آغازین بود ، هم در صحنه پایانی و از ابتدا تا انتها تقریبا نقش گیرنده را داشت . کاراکترهای بقیه را واکاوی می کرد در عین حال حدالامکان از ایجاد تنش خودداری می ورزید تقاضاهایشان مبنی بر سیگار ، تلفن ، خوراکی و ... را رد نمیکرد و تعلقی به اشیا نداشت مثلا در جایی میگفت که نمیخواهد بیسکوییت هایش مزاحمی برای بستن بار و بندیلش باشند انگار که دغدغه های مهم تری در سرش دارد . اما با وجود این نمیتوانست خود را در بین بقیه جا بدهد چراکه گویی از جنسشان نبود و شاید هم با این پرسشگری اش دنبال هم جنس خود میگشت ! دو سال بود که کار پیدا نکرده بود و از نظر من این امر ناشی از عدم همرنگی اش با محیط بود . در جایی دیگر از تجربه مسخره شدن در مدرسه و غیرعادی تلقی شدنش را پیش می کشد و جایی هم به تراس بزرگ و دلباز روستایی که در آن بزرگ شده بود سخن میگفت و تراس های امروزی را در قیاس با آن هیچ میپنداشت . نوشیدنی خاص و اصیل خودش را داشت همچنین غذای مخصوصی که پاتو نام داشت را از شخص خاصی و بواسطه خاله اش در روستا تهیه میکرد که به گفته خودش آن شخص خاص ( که نماد اصالت است ) مرده و خانه اش نیز متروکه شده ! اتی ین بعضا نیز وجودش را به همه کاراکترها با سکوت نشان میدهد بعضا هم همکلامشان می شود و حتی در آخر نیز با موریس هم نشین می شود و پیشنهاد دوتایی تراس رفتن را به او می دهد ! اینجاست که معلوم می شود ممانعت پیشین وی از تراس رفتن موریس صرفا برای ختم مجادلاتِ بیهوده بوده و وی سعی میکرده است از این طریق توجهات را به سمت کاراکترها و بحران هایشان ببرد و به آنها فرصت واکاوی بدهد بلکه به فقدان اصالت آگاه شوند ، سیگار و خوراکی و ... بهانه ای برای گفتگو نشوند و افراد به بحث در مورد مشکل اصلی و اصالت بپردازند . اتی ین ، با بازی درخشان احمد ساعتچیان ، فقدان اصالت را یادآور می شود . اصالتی که نیست !
پریسا تبریزی (ptabrizi99)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۰ آذر ۱۳۹۶
نوشته ی شما بسیار دقیق و درست بود، مدتها بود یک تحلیل درست و علمی از یک نقش نخوانده بودم. جزئیاتی که در مورد نقش اتی ین بیان کردید بسیار درست بود، و همین نشانه ها باعث شده بود نسبت به بقیه ی شخصیت ها استثنا شود. احمد ساعتچیان بدون ذره ایی اضافه در بازیش تمام ویژه گی های نقش را به زیبایی اجرا کرد، به نظر من بی تردید یکی از بهترین بازی هایی بود که از ایشان دیدم. منتظر خواندن سایر نوشته های شما دوست عزیز هستم.
۲۲ خرداد ۱۳۹۸
دوست‌دارم
پاسخ
پوریا عزیز نمایشنامه چاپ شده. نشر بیدگل. نمایش تراس و روال عادی هردو در یک جلد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۹۵,۰۰۰ نفر
+۲۹,۰۳۰ برنامه
+۹,۲۲۸,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۱۸۷ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
