با بخش نخست فرمایشاتتون کاملا موافقم و بحث ایمنی در سالنها واقعا چالشی شده برای خودش. اما با بخش دوم نظراتتون چندان موافق نیستم و علت این امر نیز تجربه موفق بین‌الملل در نمایش مستمر یک نمایش طی سالیان و ماهها است. اجرای مکرر یک نمایش و توسط یک گروه اتفاقا تجربه بدی نیست و به نظرم در فضای هنری کشورمان کاش این اتفاق در اجراهای شهر به شهر می‌افتاد حتی. کاش نمایش علاوه بر تهران در بازه‌های مستمر و تا چند ماه در شهرهای دیگر نیز اجرا می‌رفت. هنر و خصوصا تیاتر برخلاف نظر شما فکر نمی‌کنم چیزی باشه که تکراری بشه. هنر هر چه کهنه‌تر بشه پخته‌تر و بر ارزش و اصالت اون افزوده می‌شه. خصوصا در فضا تیاتر با این که نمایش همان است، بازیگر همان است، داستان همان است؛ ولی من به شخصه باور دارم حتی اجرای امشب آن اجرایی نیست که دیشب بر صحنه رفته و آن نیز با اجرای قبلتر خود متفاوت است.

با اجازتون خواستم بگم این فرهنگ رو زمین نشستن و سط راه نشستن نمیدونم از کجا وارد شده اما گویا مخصوص ما ایرانیهاست اینبارم اما در خصوص اجرای مجدد باید بگم من حاضرم ماهی یبار برم ببینمشون واقعا تکراری نمیشن .

ممنون رضا جان