ارتباطی سیال، گزاره های شتابناک ، نگاه های عمیق به قلب تماشاگر، وهمی مرموز حاصل از موسیقی و بسیاری از مولفه های دیگر باعث شد میخکوب شوم. بازی بی نظیر امیر کرمی یادآور آموزه های هنرمند مؤلفی چون برسون بود. داستان به انتها رسید و من هم به ابتدای این جمله : من از طبیعت وحشت دارم!