خیلی کلی بگم، اجرای بدی نبود.
بازیا هرچند یک دست نبودن ولی خوب بودن ( پدر و مادر خوب بودن، دو تا بچهها نه)
طراحی صحنه و لباس هم در سادهترین شکل ممکنه.( که خب از عکساش پیداست)
ایدهی خوبی بود که شاید میشد قویتر نوشتش، خوب جمع نشده بود پایان کار.
اگه خواستی ببینی ردیف سه به بعد بلیت بگیر چون بخاطر مدل نورپردازیش دو ردیف اول عملا قابل استفاده نیست و عوامل نور نشستن!
به نظر منم بازی ها خوب بود مخصوصن پدر خانواده
سوژه هم خیلی خوب بود ولی از یه جایی به بعد فقط تبدیل به اغراق و تکرار شد مخصوصن همون جمع بندی که اشاره کردید
اگه اصول قراردادی نمایش بدرستی انجام میشد هم بهتر بود مثلن سطل فرضی ای که فقط وارد صحنه شد و در حقیقت بازیگران 150 دفه تا پایان نمایش از توش رد شدن!
آره دقیقا!
حالا من هی به خودم میگفتم که «داری سخت میگیری نسیبه».
ولی واقعا شتابزده و بیدقت طراحی شده بود.
مثلا مسیری که مادر نیمهی شب از اتاق خوابشون تا آشپزخونه طی میکنه با مسیر پدر فرق داره. پدر از توو دیوار رد شد رف توو آشپزخونه!