تیوال | علیرضا درباره نمایش آواز قو: درود به دوستان آواز قو در وهله اول یادآور نمایشنامه مفیستو برای همی

SB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:03:18

علیرضا (alirezashahrokhi) درباره نمایش آواز قو i

درود به دوستان

آواز قو در وهله اول یادآور نمایشنامه مفیستو برای همیشه بود، برای من.
ولی خب در این جا دلقکی سرخورده از همه جا و همه چی که ... دیدن ادامه ›› با دیالوگ هایی از نمایشنامه های شکسپیر در صدد بازیافتن و یا شاید یادآوری گذشته است.

خوب است که گهگاه یادمان بیاید که تئاتر چیست؟
مونولوگ چیست؟اجرای صحنه و نکاه داشتن تماشاچی تا پایان نمایش چه فن و حرفه ای است که قطعا خارج از دست همگان است و هنری است که به نوعی می توان آن را وجه تمایز بازیگر تئاتر با بقیه هنرهای تصویری قرار داد.
درس یزرگی ک سعیدپور صمیمی به یکایک افرادی که داعیه ی بازیگری دارند ،داد و یا علاقه مندان به این حرفه با مدیومی که -البته در جاهایی از نمایش رو به افول می رفت- ،می توانستند حس کنند.
به هرحال اجرایی است که علاقه مندان به تئاتر را راضی ،به خارج از سالن بدرقه می کند.
علاوه بر بازیگری استفاده از موزیک امیلی در شروع کار،هرچند برای طیف خاصی نوستالژی به حساب بیاید ولی ارتباط شنیداری خوبی برای این کار با توجه به حال و هوای نمایشنامه و همچنین موزیک روسی که در ادامه شنفدیم نداشت.
صحنه، یک صحنه مینیمال است که از دکور و آکساسوار تا اندازه ای به خوبی استفاده شده بود، هرچند که مورد اضافه هم در دکور بود که قاعدتا با توجه به فضای نمایش میشد از وسایل دبگر با کاربرد های بیشتر استفاده کرد.
نورپردازی خوب
و البته کارگردانی متوسط
و بازی متوسط خانم سیف!(البته فراموش نمیکنیم که معیار در این برهه زمانی بر اساس بازی استاد پورصمیمی سنجیده شده است)