یکی از نمایشهای ارزشمند اینروزها .
درود بر شما که حرفه ای عمل میکنید .
گفتنی ها را دوستان اینجا نوشته اند ؛ تنها می ماند این نکته از نظر من که ای کاش نمایش در یکی از اوج ها تمام میشد و ده دقیقه پایانی ، کارگردان سعی نمیکرد تماشاگر را بیش از پیش در غصه و فکر فرو برد و شیره ی مطلب را به خورد بیننده بدهد .
به گمان من از یک مصیبتی به بعد ، دیگر هیچ دردی آدم را صاحب عزاتر نمیکند ، از یک جایی به بعد ، نبود هیچ چیز، آدم را ندارتر و نبود هیچ کس ، آدم را بی کس تر نمیکند ؛ پس پافشاری زیاد روی یک نکته میتواند نتیجه عکس بدهد .
کاش نمایش بعد از مشروطه در اوج تمام میشد .

بماند که بسیار لذت بردیم و در دلمان عوامل این کار را تحسین کردیم . سپاسگزارم