مراد تسود ور امش همه نم.
شاید جمله بالا جمله تعجب آمیزی بنظر بیاد.
جمله ((من همه شما رو دوست دارم)) رو برعکس کردم :) خلاقیت به خرج دادم.
مسخرست ... دیدن ادامه ›› مگه نه؟
خب وقتی من میتونم این جمله رو درست بنویسم چه لزومی داره برعکسش کنم؟
باید بگم که اینجوری در ناخودآگاه شما تاثیر بیشتری میذاره :) (الان گولتون زدم که از این حرکتم لذت ببرید)

نمایش زندگی یه خونواده شش نفره رو نشون میده که پشت میز شام نشستن و نمیتونن بلند شن. همین! همین و تمام.
چرا نمیتونن بلند شن؟ خب باید دقت کنی.
یعنی چی؟
هر کاراکتر نماد بخشی از جامعه ست؟
طریقه ایستادن در برابر یه دیکتاتور رو میشه دید؟ کی میگه پدر خونواده دیکتاتوره؟ چون نقاشیای بچشو خراب میکرده؟ یا چون وقتی کار اشتباهی میکردن تنبیه شون میکرده؟
ببین موضوع اصلا پدر خانواده نیست،موضوع مجموعه خانواده هستن که نمیتونن از اینکه در کنار هم هستن لذت ببرن.
پس چرا دسته جمعی نشستن سر میز شام؟ چرا هماهنگ و یکدست دعا میکردن و از لحظاتشون لذت میبردن؟چرا برای سفر دسته جمعیشون لحظه شماری میکردن؟ اینها چرا چسبیده بودن به صندلی.اگه پاهاشون لمس شده بود چرا بازیگرا پاهاشونو تکون میدادن؟ وقتی دستشون لمس شد دستشونو تکون ندادن.
چه مدله عجیب غریبیه که در تئاترا یافت میشه که همه چیز رو چپرچلاغ به خورد مخاطب میدن؟ واقعا الان من باید تمرکز کنم که قاتل بروسلی کیه؟
نه من نمیتونم :) حوصله شو ندارم . نه بخاطر اینکه دلم میخواد همه چیز راحت در اختیارم قرار بگیره چون نشونه ها انقدر گنگ و پنهانی بود که نمیتونم به همدیگه ربطشون بدم.راستش اصلا خیلی ام برام مهم نیست.
شاید باید قربونی بدم :l
بخورش :l بمالیدش :/ اینا یعنی چی؟!!
مادر یه دیالوگ قشنگ داشت که وصف حاله:
وقتی داری از لحظات تاریک زندگیت حرف میزنی با لبخند اینکارو کن :)

پنج دقیقه اول و آخر نمایش خیلی خوب بود.
بازی دختر کوچولوی خانواده و مادر نسبتا خوب بود‌.
نور و موسیقی آخر نمایش هم همینطور.

خسته نباشید :)
۱۰ / ۵