ساده، بی ادعا، سرپا
این سه صفت بدون شک در وصف نمایش جان و جو میگنجه. برداشت هوشمندانه داستان کریستف و طراحی عجیب صحنه روند ملایم داستان رو از کسالت نجات داده بود و داستانی که بدون اوج و فرود خاصی می گذشت و پیش بینی شده بود تماشایی کرده بود.بازیهای اصلی در سطح مناسبی بود و البته من درک نمیکنم چه جوری با اون چوب ها بازیگرا اینقدر راحت راه می رفتن:)
خسته نباشید دوستان و موفق باشین.