عارف شریفی: «اول اجرا جمله ای وجود دارد که می گوید: «این اجرا تظاهر می کند یک تمرین است و در عین حال می تواند یک تمرین نیز باشد». نمایش «آنامورفیک» ترکیبی از جهان تمرین و اجراست و قطعا در این جهان اولین چیزی که مطرح می شود کارگردان است. کارگردان به مثابه یک قدرت و در واقع چشم جهان بین و سراسر بینی است که همه چیز را می بیند و طراحی می کند. ما سعی کردیم هملتی را کار کنیم که متناسب با وضعیت اجتماعی مان باشد. این هملت، فردی است که به هیچ قانونی، (قانون از منظر اینکه حکم است) تن نمی دهد، نقشی را نمی پذیرد و مدام در حال رفتن به سمت تخریب و آشوب است. او یک آنارشیست است، یعنی کسی که اساسا رهبر بوده و به فرمان دیگری تن نمی دهد. این موضوع برایم چنان جالب بود که خواستم در نظام اجرا به آن شکل دهم.»

برای خواندن گفتگوی عارف شریفی با مجله فرهنگی/هنری آرادمگ به لینک زیر بروید:
https://aradmobile.com/mag/category/culture-and-art/cinema-theatre/interview/