این نوشته ربطی به سینما ندارد!
زندگی زندگی است.
فوتبال زندگی است.
جام یوفا فصل 88-89: دو تیم ناپولی و بایرن وارد زمین ورزشگاه مونیخ میشوند. ناپولی بازی رفت را دو بر صفر برده ولی از صعود خود مطمئن نیست چراکه ماشینهای برنامه ریزی شده آلمانی با امتیاز میزبانی میتوانند نتیجه را برگردانده و صعود کنند. بازیکنان دو تیم شزوع به گرم کردن میکنند. هارمونی و هماهنگی اعضای تیم از پایه های گرم کردن در فوتبال است. حداقل در سمت میزبان چنین است.
اما قضیه ناپولی فرق میکند. اینجا کسی هست که مانند پدرخوانده های ایتالیایی، هنجارشکنی و قانون گریزی جزئی از ذات وجودیش است! حتی اگر نبستن بند کفشهایش باشد. یادگاری از روزگار فقر و نداری. راحتی و ولنگاری.
موزیک life is life از گروه اتریشی opus از بلندگوها پخش میشود و او " مارادونا" شروع به بالا و پایین انداختن شانه هایش میکند. "کارکا" همتیمیش نیز همینکار را تکرار میکند ولی بزودی متوجه میشود که "دیه گو" میرقصد. بدون توپ، با توپ، درحال روپایی زدن، با سر، با شانه
... دیدن ادامه ››
ها هر حرکتش ریتم آهنگ را گرفته و میرقصد. حالا همه ورزشگاه به او نگاه میکنند. متوقف شده و با صدای موزیک دست میزند و باز ریتم میگیرد و میرقصد...
ژرمن ها با دیدن این صحنه ها مسحور بیخیالی، غرور و سرخوشی او میشوند و نمیتوانند وظیفه خود را انجام دهند. آنچنانکه "کلینزمن" که در اشتوتگارت بازی میکرد و در فینال مغلوب ناپولی میشود میگوید: گرم کردن را متوقف کردیم جادو شده بودیم باید او را نگاه میکردیم! یک خاطره غیرواقعی از تاثیر عجیب و غریب این حرکات که در ذهن کلینزمن حک شده!
این ویدئو را در شب مرگ "خدای فوتبال" ببینید. پربازدیدترین صحنه هایی از بازی فوتبال که اثری از مسابقه در آن نیست و این کار خداست!
https://as5.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/70c335cfe739c12d333706022265dd7c2122770-270p.apt?wmsAuthSign=eyJhbGciOiJIUzI1NiIsInR5cCI6IkpXVCJ9.eyJ0b2tlbiI6ImJmMWUxNzZhMmM3NjY2MTc4OWQzNzdhY2YyOGNlZTNiIiwiZXhwIjoxNjA2MzU3MDA3LCJpc3MiOiJTYWJhIElkZWEgR1NJRyJ9.kFC2suWsyvS5z8FgjBv86ovjZrwDBAI_x2ge__dUYdc