ضمن خسته نباشید به تمامی بازیگران و عوامل کار، دوست دارم تجربه خودمو خیلی کوتاه از دیدن این کار بگم.
بنظرم ریتم کار بسیار بالا بود که در ابتدا برای من بیننده جذاب بود؛ ولی کم کم ریتم بالا فدای فهم دیالوگ ها میشد. حس میکنم اگر اندکی از سرعت و ریتم کار کم میشد ارتباطی بهتر و عمیق تری رخ میداد. درخشان ترین بازی از نظر من، برای حمیدرضا محمدی و افشین زمانی بود. طراحی نور از دو طرف صحنه، جذاب بود ولی حس میکردم اگر فقط از یک سو بود، به صحنه عمق بیشتری میداد. تایم بالا کار اصلا حس نمیشد. طراحی لباس از دیگر نقاط مثبت و جذاب کار بود.