وقت بخیر نمایش"پنگوئن های افسرده" رو دیدم. خب نمایش با سلیقه ی شخصی بنده همخوانی نداشت .
تایم طولانی کار ، قصه (که به نظرم شاید موضوع مورد پرداخت تکراری بود و ادبیات خاصش که منطبق بر سلیقه ی بنده نبود) ، کارگردانی و برخی بازی ها برای من جذاب نبود به عنوان مخاطب و شاید ترجیحم بر این بود که نمایش به گونه ی دیگری بود.
اما وقتی نظر برخی از دوستان رو در برگه ی مربوط به نمایش ها میخونم واقعا متعجب میشم. متاسفانه زیر برخی نمایش ها پر شده از اکانت های یک روزه که یا از خود گروه جهت تشویق هستن یا از سمت افراد معلوم الحال در جهت تخریب و تفرقه افکنی بین هنرمند ها من واقعا متوجه این فضا نمیشم برخی ایراد ها واقعا عجیبن! چرا اسم کار فلان است !چرا تبلیغات کار بهمان است! درست نیست هر کار که باب طبع ما نیست با هر لفظ و هر ادبیاتی یورش ببریم به زحمات یک گروه به این نکته توجه کنید که کار هنری در این مقطع در کشور چیزی شبیه به شق القمر است به قدری که شرایط تولید یک کار دشوار است و طاقت فرسا
هر هنرمندی فضای شخصی خودش را داراست ، قرار نیست همه چیز طبق نظر ما باشه اگر انتظار چنین چیزی داریم خودمون باید کار تولید کنیم با سلیقه ی خودمون که اون هم ممکنه نظر خیلی ها رو جلب نکنه . هنر در مواردی چیزی است که سلیقه هم در اون بسیار دخیله، کاری که باب طبع من نیست ممکن است برای عزیز دیگری کار مورد علاقه باشه .متوجه این نکته باشید که هنرمند جنابتی مرتکب نشده که کار هنری کرده چرا مثل طلبکار یا جنایتکار برخورد میشه با هنرمند ! بعد وقتی خود هنرمندان و مردم هوای هنر و هنرمند رو ندارن شما انتظار دارین از مریخ بیان و کمک به هنر مملکت ... دیدن ادامه ›› کنن !؟
کمی مهربان تر باشید ،خواهش میکنم چرا این همه خشم!؟.... هر کس بهتر دیگران رو خرد کنه جایزه ای بهش تعلق نمیگیره انقدر سبقت نگیریم برای جایزه ی بهترین گند زدن به حال هنر و هنرمند و ثبت توهین آمیز ترینو تحقیر کننده ترین نظر
بیان نظر و بیان نقد خیلی خوبه اما گمان میکنم ادبیات بهتری هم برای بیان نظر شخصی هست?