سلام به دوستان تیوالی
بعد از مدتها با یک نمایشنامه درجه یک مواجه شدم . بطوری که برای فهم برخی جملات در نمایشنامه به زمان نیاز داشتم. اما اینطوری بقیه نمایش رو از دست میدادم . سعی میکردم در ذهنم روایت و جملات را حفظ نگه دارم تا بتوانم دوباره مرورشان کنم. من فعلا در مورد نمایشنامه مینویسم که چقدر درجه یک بود و مدتهای زیادی بود که چنین متن فاخری و غنی و سنگینی رو در اثری ندیده بودم. تمام جملات و تمام تک به تک روایات تئاتر حاکی از یک واقعه، یک تاریخ ، یک سیاست، یک تصمیم و یک سمبل و نمونه از جامعه ایران بخصوص امروز است. مطالعه من بد نیست اما واقعا این کار بسیار سنگین و جالب بود برای من . و من در پشت این بازی و نمایش یک نخبه می دیدم که چطور در قالب یک متن سورئال یا شاید رئالیست جادویی این متن را نوشته است و واقعا دمش گرم!
در مورد بازی ها همه درجه یک بودند تمام بچه ها درجه یک بودن . اما با اینکه خانم افشاری نقش آقامحمدخان قاجار رو تمیز بازی کرد اما من دوست نداشتم و می توانست انتخاب بهتری داشت.
گریم عالی بود. بکارگیری از حرکات بدن در بازی درجه یک بود . نور و طراحی صحنه درجه یک و بی نقص بود . موزیک خیلی خوب بود. و کارگردانی بالطبع از همه عالی تر. من کار ایشان را تا به حال ندیده بودم و اولین بار بود که این سبک کار رو دیدم و بسیار دوست داشتم امیدوارم بتوانم یکبار دیگه آن را تماشا کنم.
یک چیز دیگه برای دوستان باید بگویم و آن اینکه تمامی آثار هنری از جمله نمایش مخاطب خاص خودش را دارد و لازم است که هرکس بنا بر سلیقه و عقیده ... دیدن ادامه ›› خود سبک مورد علاقه خود را انتخاب کند و دلیلی ندارد همه از هر کاری خوششان بیاید. و من حدس میزنم این کار به مذاق برخی خوشایند نباشد. تیوال می بایست سبک نمایشها را حتما قید کند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد.