سلام
روز جمعه بلیت گرفتم و متاسفانه دیر رسیدم ، درب بسته شده بود و فیلمبرداری بود نتونستم جمعه نمایش را ببینم. دوستان حمایت کردند و روز شنبه ساعت 9 به دیدن نمایش رفتم .
در خصوص نمایش : صحنه و دکور خوب بود. گریم خوب بود. اما چون عاشق نمایش هستم دوست دارم روی کیفیت نمایش منصفانه قضاوت کنم . یک نقد می نویسم: به نظر من بازیها در بازیگران یک مقدار over بود و پختگی نداشت . شاید برای اجراهای بعدتر این بهبود پیدا کنه. گاهی صداها حالت جیغ و فریاد میشد که حواس مخاطب را از مضمون نمایش پرت می کرد . حرکتهای نمادین در حمایت کردها عالی بود. حمایت از جنبش زن عالی بود.

صحنه بسیار عالی بود. واقعا ابتکار زیبایی داشت. بسیار متناسب با ساختار نمایش و پارادیم شرقی.
یک نمایش بدیع و خاص ، بدون دیالوگ.
ریتم کار بسیار کند، باید صبور باشید! همه ساختار باید در فضای شرقی شکل بگیرد.
توجه شما را به حرکات اولیه بازیگرها جلب می کنم. نوع حرکتها شکسته ، شکسته ، آرام و نا روان بود. چرا ؟ بنظرم نگاه به فرهنگ و چارچوبهای اخلاقی و اجتماعی زیاده از حد مکتب سامورایی داشت.
اگر دقت کرده باشید بازیگر مرد در اواسط بازی ( که مثلا آکاه تر از قبل شده بود یعنی یک کم رهاتر و وارسته تر از اول بازی شده بود) حرکاتش روان تر شد. خیلی جالب بود نمایش می خواهد با زبان بدن بازیگر سختی و چغری آیین سامورایی را به تصویر بکشد.
دوم ، خیلی شنیدیم که فرهنگ یونانی مخصوصا پیشاسقراطیان از فرهنگ شرقی وام گرفته شده اند . دقیقا فیلسوف پیشاسقراطی، هراکلیتوس، نیز در خصوص تغییرات مداوم و پیوسته ی دنیا و آن ها به شکل تفکر بودیسم صحبت می کند. البته کنار این تشابهات یکسری اختلافات هم هست و آن بدبینی و زوال به این زود گذر بودن و کوتاه بودن زندگی مختص تفکر بودیسم است.
نکته : در فرهنگ شرقی دنیای ماورا وجود ندارد و فلسفه تفکر شرقی حول طبیعت می چرخد . همه چیز در چرخه طبیعت ... دیدن ادامه ›› در دوران و تکرار است . لذا تاکید به آن ها و اکنون و عدم های مابین لحظه ها در نمایش به شدت از این نوع نگاه به زندگی و دنیا به عدم و ناپایداری و نومیدی منتهی می شود.
برای ارضای روح جاودانه خواه بشر ، فرهنگ شرقی رهایی و رسیدن به نیروانا را جایگزین می کند تا با رسیدن به نیروانا به رستگاری و خوشبختی نائل شد.

نهایتا اگر به این موضوع علاقه دارید ، این نمایش بهترین را برای شما ارائه میکنه.

امروز ساعت 3 دارم میرم این نمایش ببینم
پس گفت و گو ها را نمی خونم .
بعد نمایش با هم تعامل کنیم.

سلام دوستان
ممکنه یک کم توضیح بیشتری در مورد متن نمایش بدید.
کاش تیوال یکی دو خطی در مورد موضوع نمایش و یا سبک و ژانر کار مینوشت.

صحنه ساده بود.
یک برهوت!
فقط یک هنرمند درجه یک میتونه از یک هیچی ، قیامت برپا کنه...
کلمات مثل آبشار در مغزم جاری شده ، نمیدونم چطور بگم؟!
چقدر این کار درجه یک بود!
چقدر این کار درجه یک بود!
وااااااااااای ، دم ت گرم آقای افشاریان!
من اول از همه این بار نه با متن، نه کارگردانی، نه صحنه ، نه موسیقی نه هیچ چیز شروع نمیکنم، فقط در فقط فوکوس رو الان میگذارم روی بازی درخشان ... دیدن ادامه ›› یک آدم حسابی! آخه چقدر اجرا میتونه تر و تمیز و بهت آور باشه؟!
هماهنگی بدن ، زبان ، حس و به خصوص حال کاراکتر !!!! امان از حال بازیگر. دست مریزاد آقای افشاریان.
من به اجرای این بازی بالاترین نمره رو میدم
بعد به متن
بعد کارگردانی و ....
در مورد متن ، دوستانی که قلبشون مثل گنجشک هست حتما دستمال برای اشکهای نازنین تون همراه داشته باشید.
گریه ها و خنده ها غوغا کرد. تمام سلولهای اون جغرافیا و اون فضا در دستها و نفسهای گرم آقا افشاریان بود. مات و مبهوت نمایش !!!!!
یک ترسیم خلاق و درست از فضای جسمی و روحی کاراکتر اصلی.
فقط یک سوال اومد به ذهنم : چطور میشه دو اجرا پشت سرهم ؟ کار سختیه برای این نوع اجرا ! من سانس اولش رو رفتم ولی نمیدونم سانس دوم هم به همون کیفیت سانس اول هست یا نه!

سلام به دوستان تیوالی
روز یکشنبه 1 اسفند رفتم و نمایش رو دیدم .
دکور بینظیر بود . با امکانات محدود صحنه بازی ، دکور درخشان بود و توانسته بود شاکله اصلی نمایش رو از ابتدا تا انتهای بازی با یک صحنه پردازی بینظیر کنه . دست مریزاد آفرین!
دوم : موسیقی بسیار عالی بود . واقعا عالی بود . البته فکر کنم بخاطر مقتضیات بداهه در نوازندگی و دیالوگ بازیگر گاهی موسیقی over میشد و صدای بازیگر شنیده نمیشد که رویهم نمیشه از ارزش موسیقی کار کاسته بشه.
سوم : اجرای بازیگرها ، انتخاب بازیگرها درخشانتر از درخشان بود . و حرفی ندارم ! آفرین ، آفرین ، آفرین. دست مریزاد به بازیگر زن که نقش فرشته صلح رو داشت عالی بود.
چهارم : خواننده عالی بود
کلا من نمایش رو دوست داشتم.
خود متن نمایش هم که کلاسیک بود از آثار شکسپیر

صد دقیقه نمایش ببینید و صد دقیقه بخندید.
فکر کنم این خط تمام مطلب را بگوید!

دوستان این نمایش برای خنداندن مخاطب حتی یک کلمه حرف بی ربط و به قولی به هر طریق و نحو بخندان ندارد. بسیار فاخر و تر وتمیز!
ارتباط فی البداهه با مخاطب توسط بازیگرهای نمایش عالی بود. همه ی ما جزیی از نمایش بودیم.

آفرین بچه ها
عالی بود

سلام به دوستان تیوالی
نمایش را دیدم . اول اینکه دوستانی که هنوز نمایش را ندیده اند ابتدا مختصری از داستان دن کیشوت بخوانند بنظر من مخاطب باید کتاب دن کیشوت یا نمایشنامه بولگاکف را خوانده باشند تا بتواند با نمایش ارتباط برقرار کند (برای همراه من این مشکل پیش آمد چون این داستان را نخوانده بود ارتباطی با نمایش برقرار نکرد)
یکم : صدای بازیگرها بسیار رسا و بلند و درخور نمایش دن کیشوت بود.
دوم : بازیها ترو تمیز و درجه یک بود بخصوص دن کیشوت و سانچو و حتما آقای کشیش
سوم : نورپردازی عالی بود. ابتکار جالبی که دیدم این بود که بازیگران روی نیمکت روبه روی تماشاچی نشسته بودند و تماشا می کردن ، کف میزدند ، می خندیدند و به نوبت بازیشان وارد صحنه می شدند. جالب بود ، آفرین
چهارم : نقدی بر موسیقی دارم . موسیقی گاهی over بود بر صدای بازیگرها بود و لازم است که صدا تنظیم شود. و مورد دیگر اینکه موسیقی خیلی با نمایش همخوانی نداشت . البته نظر سلیقه ای بنده هست. یک اثر کلاسیک با گیتار برقی شاید زیاد همگن نباشد. ترامپت که اثر را حماسی می کند صدای بسیار بلند داشت و لازم بود زمانبندی مناسبتری با صدا و بازی بازیگر داشته باشد.
ممنون
موفق باشید

سلام به دوستان تیوالی
بعد از مدتها با یک نمایشنامه درجه یک مواجه شدم . بطوری که برای فهم برخی جملات در نمایشنامه به زمان نیاز داشتم. اما اینطوری بقیه نمایش رو از دست میدادم . سعی میکردم در ذهنم روایت و جملات را حفظ نگه دارم تا بتوانم دوباره مرورشان کنم. من فعلا در مورد نمایشنامه مینویسم که چقدر درجه یک بود و مدتهای زیادی بود که چنین متن فاخری و غنی و سنگینی رو در اثری ندیده بودم. تمام جملات و تمام تک به تک روایات تئاتر حاکی از یک واقعه، یک تاریخ ، یک سیاست، یک تصمیم و یک سمبل و نمونه از جامعه ایران بخصوص امروز است. مطالعه من بد نیست اما واقعا این کار بسیار سنگین و جالب بود برای من . و من در پشت این بازی و نمایش یک نخبه می دیدم که چطور در قالب یک متن سورئال یا شاید رئالیست جادویی این متن را نوشته است و واقعا دمش گرم!
در مورد بازی ها همه درجه یک بودند تمام بچه ها درجه یک بودن . اما با اینکه خانم افشاری نقش آقامحمدخان قاجار رو تمیز بازی کرد اما من دوست نداشتم و می توانست انتخاب بهتری داشت.
گریم عالی بود. بکارگیری از حرکات بدن در بازی درجه یک بود . نور و طراحی صحنه درجه یک و بی نقص بود . موزیک خیلی خوب بود. و کارگردانی بالطبع از همه عالی تر. من کار ایشان را تا به حال ندیده بودم و اولین بار بود که این سبک کار رو دیدم و بسیار دوست داشتم امیدوارم بتوانم یکبار دیگه آن را تماشا کنم.
یک چیز دیگه برای دوستان باید بگویم و آن اینکه تمامی آثار هنری از جمله نمایش مخاطب خاص خودش را دارد و لازم است که هرکس بنا بر سلیقه و عقیده ... دیدن ادامه ›› خود سبک مورد علاقه خود را انتخاب کند و دلیلی ندارد همه از هر کاری خوششان بیاید. و من حدس میزنم این کار به مذاق برخی خوشایند نباشد. تیوال می بایست سبک نمایشها را حتما قید کند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد.

هزار بار آفرین!
اجرا درجه یک، نمایشنامه درجه یک، کارگردانی، صحنه پردازی ، همه چی درجه یک.
لذت بردم ، خیلی عالی بود!