درود و خسته نباشید به آقای ابراهیمی و بقیه ی عوامل
چون آخر اجرا درخواست کردین که هر نقدی داریم صادقانه براتون بنویسیم دارم این ها رو میگم. واقعیتش من واقعا انتظار چنین نمایشی رو نداشتم. من برا کار قبل (۱۲ انسان خشمگین) نتونستم به دلایلی کار رو ببینم و خیلی ناراحت بودم. اینبار برای ص.عه هرجور که بود تایمم رو خالی کردم که اجرا رو از دست ندم اما در پایان نمایش فقط حسی که داشتم این بود " حیف وقت ".
من علت حضور این همه بازیگر در صحنه، و این همه دیالوگ رو متوجه نشدم. قصد نشون دادن شلوغی ذهن یک سایکوپث بود؟!
صحنه های استنداپ کمدی حداقل برای من ذره ای هم جالب نبود. متاسفانه بازی هیچ یک از عزیزان رو دوست نداشتم. و در بخش هایی که پرفورمنس بود به نظرم اومد بازیگران به اندازه ای که باید باهم هماهنگ باشن، نیستن.
بعضی جاها هم حرکت بدن بازیگرها به نظرم غیر ضروری و بی مورد اومد و فقط به شلوغی صحنه دامن میزد.
برخی دیالوگ ها واقعا زیبا بود و مشخص بود نویسنده هم مطالعه ی بالایی داشته و هم ذهن خلاق ولی باز هم انقدر دیالوگ های غیرضروری زیاد بود که من واقعا خسته شدم.
مفهوم عمقی داستان جالب بود از نظرم ولی اگر کمی منسجم تر و منظم تر به اجرا در میومد با سلیقه ی من سازگار تر بود.
آرزوی موفقیت دارم برای تک تک عوامل.