تئاتر تحت عنوان یک هنر همان چیزی است که صرفا نمی‌تواند سرگرم کننده باشد. بیش از هر چیز اندیشمندانه و اندیشه‌ورز است. وقتی پای نمایش اسب‌های انباری نشستم با زاویه‌ی تازه و عجیبی از صحنه، ترکیب‌بندی و فرم مواجه شدم در قالب متنی پیچیده که شگفت زده‌ام کرد. از سالن که بیرون آمدم بحث و گفتگو پیرامون مضامین نمایش تا ساعت‌ها ادامه داشت و هنوز مشغول پی بردن به لایه‌های پنهان و زیر متن اثر هستم. اثر لایه‌مند یعنی همین که رضا گشتاسب نوشته و هوشمندی یعنی کاری که رضا کرمی‌زاده خلق کرده است‌. اثری پریشان و مجموع. اثری سیاه و سفید که نماد روزهای معاصر تاریخ اجتماعی انسان در جبر جغرافیای سیاسی‌اش است. اثری گیر کرده لای موی‌رگ‌های مغز که اگر واقعا دوست دارید «هنر» تئاتر را نظاره‌گر باشید، دیدنش را به شدت به شما توصیه می‌کنم.
روز خوبی برای شما...