تاتری در ستایش سکوت، کلاس مدیتیشنی برای سفر به درون خود، فرصتی برای دریافتن معنای زندگی ومعنای خود.
تاتر برای اکثر افراد سالن کسالتبار بود وگوشی ها از نقاط مختلف سالن روشن شدن میشدن تا ساعت رو ببینن، در حالی که اکنون رو از دست میدادن، اکنونی که باید به مشاهده میگذشت، مشاهده بازیگرانی روی صحنه که مورد چرایی،چگونگی،چیستی، تو را به چالش میکشند.
در کل چیزی بعد از دیدن نمایش در من روشن شد که مدیون سکوت نمایشه که اجازه میداد تک تک دیالوگها به درون خودم ببرم و در وجودم حلاجی کنم.
پیشپا افتاده ترین لحظات زندگی، منحصربه فرد و غیرقابل برگشتن.