تیوال | علیرضای تیوال درباره نمایش بازی بزرگ: ۵ ستاره به خلاقیت طراح صحنه و سازنده ناشناس چرخ دستی های بازار تهران م

SB > com/org | (HTTPS) localhost : 07:08:41

علیرضای تیوال (alirezahkani) درباره نمایش بازی بزرگ i

۵ ستاره به خلاقیت طراح صحنه و سازنده ناشناس چرخ دستی های بازار تهران میدم. با لگو هم نمیشد این همه شکل درآورد! ولی متاسفانه برای من اضافه و آزاردهنده بود.
میزانس ها هرچند متنوع و فکر شده است اما همیشه ۹۰ درجه با چیزی که تو ذهن من بود فرق داشت. مخصوصا اپیزود اول. معارفه شخصیت ها با نیمرخ جفا نیست؟
تماشاگرانی هم که با اندک تکه های سیاسی یا ناموسی به وجد میان و مجبوریم صدای خنده های مصنوعی شان را تحمل کنیم واقعا رو‌ مخ هستند. ظاهرا همچنان در فضای دهه ۷۰ باقی مانده اند!
ماجرای پایان نمایش خیلی خوب و فکر شده بود. به جز قسمت فیلم که برام نامفهومه با بقیه کار میشه ارتباط گرفت. در کل با ارفاق ۴.

امیرمسعود فدائی، سپهر، نرگس رضوی، سید حسام حجازیان، زهره سپهریان، امیر مسعود و behak artist این را خواندند
ملانقطی تیوال، hadi badpa، سها تابان و مینا این را دوست دارند

بهاره خدایی (mavara.aseman)

من دیشب در سالن بودم منم خندیدم به همون تیکه های به اصطلاح شما ناموسی و سیاسی باید خدمتتون عرض کنم که متاسفانه گوش ما از شعارهای روشنفکرانه ی نخ نما خسته شده. متاسفم که از طرف یک تئاتر بین خندیدن حتی به اشتباه یا به زور برچسب دهه ی هفتاد بودنو داره که البته باعث افتخاره چون دقیقا در اون دوره است که جامعه به آگاهی زیادی رسیده است
به نظرم شمایی که تصمیم دارید علمی مطلب بزارید کمی با وسواس بیشتری کلماتو انتخاب کنید و خودتونو از مردم جدا نبینید .
ممنون

دوست‌دارم

پاسخ

خریدار

علیرضای تیوال (alirezahkani)

بهاره خدایی

دوست عزیز! ممنون که تذکر دادید. هدف من برچسب زدن نیست و از این بابت عذرخواهی میکنم. اگر شما یا هر شخص دیگری واقعا از مطلبی خنده اش گرفت، با صدای بلند بخندد! بخیل که نیستیم! اما خندیدن مصنوعی با هدف تخلیه روانی ناشی از خستگی شعارهای روشنفکرانه نخ نما شده، نه نشانه با مردم بودن است و نه به نفع تئاتری که دوستش داریم.

دوست‌دارم

پاسخ

نظردهی

برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

بخشی از آمار تیوال