هرگز خیال نمی توان کرد که آنان چرا باید به این فضیلت سزاوار باشند؟
آنان از جان و مال ما حمایت میکنند؟ نه
آنان به اطفال ذکور و اناث ما مربی هستند؟ نه
آنان برای ما شفاخانه ها بنا کردند؟ نه
آنان به حجت ما مدرسه ها گشادند؟ نه
آنان به تجارت و کسب ما رونق می دهند؟ نه
به واسطه آنان ما در ممالک خارجه احترام می یابیم؟ نه
به حمایت آنان در داخل مملکت از شر اشرار ایمن می شویم؟ نه
به سبب آنان ما از فقر نجات یافتیم؟ نه
پس وجود آنان به چه چیز لازم است؟
میرزا فتحعلی آخونده زاده (از پیشگامان روشنگری در ایران معاصر)