با دیدن نمایش به این جمله از کتاب "شوروی ضد شوروی" اثر "ولادیمیر واینوویچ" فکر میکردم:
"ما در یک بشکه متولد میشویم،
... دیدن ادامه ››
زندگی میکنیم و سرانجام میمیریم. ما نمیدانیم در خارج از مرزهای بشکه چه میگذرد و اصلا نمیتوانیم به خاطر بیاوریم که چطوری و چگونه سر از این بشکه درآوردهایم"
وحید منتظری با چیدمان دقیق ما را به درون بشکهای از زندگی آشنای سربازی میبرد که انتظار و امید دارد سرانِ جهان به دردهایش گوش دهند تا شاید سرزمینش را کمی از درد نجات دهند.
از طرفی منتظری دنیای سران و تصمیم گیران این جهان را به درستی و به جا به تمسخر میگیرد. دنیایی که سرانش هیچ ارزشی برای پایین دست خود قائل نیستند و ذرهای اهمیت برایشان ندارد.
و در انتها باز هم در لایه بعدی متوجه میشویم حتی سران هم درون یک بشکه جدید قرار دارند و حتی آنها هم نمیداند بازیچهی چه کسانی هستند.
تک تک عوامل خسته نباشند. لذت بردم. به امید اجراهای پر بارتر در سالنهای بهتر.