چه اندوه بار است ای خدایان جهان به شب‌هنگامان. و چه رازگونه است مِهی که مرداب‌ها را می‌پوشاند. اگر پیش از مرگ رنجی فراوان برده باشی و اگر بار گران جانکاهی بر دوش گرد جهان می‌گشتی، می‌فهمیدی.و اگر خسته باشی و بی هیچ بیم و دریغی به ترک جهان و به ترک مه و مرداب و رودخانه‌هایش رضا داده باشی، می‌فهمیدی .اگر حاضر بودی با روحی سبک به کام مرگ فرو روی و می‌دانستی تنها مرگ مرهم زخم توست، می‌فهمیدی.

مرشد و مارگاریتا
ترجمه‌ی عباس میلانی