درود ... امشب به صورت خیلی اتفاقی و با خوش شانسی تماشاگر این تاتر بودم که بسیار خوشحال و خرسندم از این اتفاق . نکته اول در مورد متن که بسیار دقیق و درست نوشته شده و کاملا مشخصه که نویسنده آشنایی و تسلط زیادی به موضوعات روانشناختی و مراحل رشد و تعارض های هر مرحله داره و این تعارض ها و اینکه حل نشدنش چه آسیب هایی به روان یک انسان میتونه در مراحل مختلف زندگی وارد کنه رو با داستان های جذابی مطرح میکنه که برای هر مخاطبی قابل درکه و نویسنده مرحله ورود به بزرگسالی که از نظر اریکسون مرحله انزوا در برابر صمیمیت نامیده میشه رو مهمترین مرحله دونسته که عدم موفقیت در برقراری یک ارتباط صمیمانه و سازنده با جنس مخالف باعث بروز تمام تعارض های دوره های قبل میشه و فرد در جستجوی مشکل اصلی تمام گذشته خودش رو نه برای درمان که برای انتقام زیرورو میکنه که معمولا منجر به رفتارهای نابهنجار و ضد اجتماعی از طرف فرد میشه . مفهوم پدر کشی و دوگانگی عاطفی نسبت به پدر و عقده فاحشه مدونا نسبت به مادر هم از مفاهیم فرویدی بود که به درستی و به اندازه مطرح شده بود . من به جز آقای ژوله کسی دیگه رو نمیتونم در این نقش تصور کنم و فوق العاده بودن خانم عبدالرزاقی هنرمندانه به تنهایی تصویرهای ماندگاری برای مخاطب میسازن و تأثیرگذاری دیالوگ ها و مونولوگ ها رو چندین برابر میکنن تبریک میگم به نویسنده و کارگردان و تهیه کننده و تمام عوامل و دست اندرکاران این تاتر خسته نباشید