با احترام به همه کارگردان ها،بازیگران و همه عوامل تئاتر، میخواستم بگم از اول امسال کاری که بیشتر عمیق باشه و بتونه چندین لایه مفهومی و معنایی رو درگیر کنه از شما عزیزان مشاهده نکردم.
حتی از عزیزانی مثل آقای دادگر(با عرض پوزش به دلیل اسم بردن) که در سال 1400 شاهکاری مثل اودیسه و .. رو ازشون دیدم کارها بهتر از قبل که هیچ حتی به اندازه کارهای قبلی قوی نبودند.
و یا حتی از آقای مجید رحمتی عزیز که فوق العاده ای مثل مونولوگ کریملوژی رو دیدم کارهای امسالشون حتی درصدی از کارهای قبلی شون نبود
یک جور عجله برای کار رو به اجرا رسوندن در اکثر نمایش ها دیدم که واقعا حتی کارهایی مثل زیگموند که پایه معنایی چند لایه ای رو دارن به یک نمایش ساده ای تبدیل کرده که به روی خیلی از جزییات کار نشده

امیدوارم در ادامه سال این عجله و شتاب در رسوندن کار به نمایش، جای خودش رو به وسواس روی جزییات بده و مثل قبل بتونیم نمایش هایی رو ببینیم که چند روز و هفته ذهن مخاطب رو درگیر میکنه