متن نمایش را دوست داشتم.خاصا که موضوع آلزایمر و فراموشی درگیری عاطفی بخش قابل توجه ای از مردم شده .کافه هم محلی مناسب برای برون ریزی این حالت بشری شده .نیاز به همدلی و گریز از تنهایی.بازیگران از عهده نقش برآمدن.گارسون عالی بود.اجرا دلپذیر و تفکر برانگیز ،ساده و بلاحظ فرم بیانی قابل تقدیر.خداقوت به همه عوامل