پاینده باشید.
از تماشای این نمایش بسیار لذت بردم. چقدر بازی‌ها و عمل و عکس‌العمل‌های بازیگران در این نمایش برای من دلنشین، به‌اندازه و به‌جا بود. حتی تپق‌های اندک و ریزشون آن‌قدر خوب درآمد که گویی سه انسان واقعی در.حال انجام چنین مکالماتی هستند. دست مریزاد...
هشتاد دقیقه یک‌نفس بدون قطع صحنه و بدون از ریتم افتادن، دو نفر (و در ادامه سه نفر) مشغول دریدن یکدیگر و نقب زدن به عمق روان و اعتقادات هم بودن.
––نقل به مضمون:
«نصف تیغه توی سر خریدار باقی مونده بود... مورب و براق... خونش به همه‌جا فوران کرده بود... حتی روی برگه‌های توافق‌نامه...»
––
و به عقیده‌ی من حتی روی صورت ما تماشاگران!!!

و همه‌ی این‌ها بدون انگیزه‌ی قبلی....