خسته نباشید میگم به تیم سازنده
من نمایش رو خیلی دوست داشتم. یکم زمانش زیاد بود ولی باتوجه به اوج و فرود داستان خسته کننده نبود. من فقط بخاطر کلافگی و وول وول خوردن بغل دستیم کلافه شده بودم ولی داستان کشش این زمان رو داشت.
آقای آئیش بینظیر بودن و گذر زمان و تاثیرش رو سنشون رو خیلی عااالی نشون میدادن. آقای محمد نادری درخشان بودن. همینطور آقای دل افکار. باقی بازی ها همگی خوب و یکدست بود. (فقط کاش آقای فلاحت پیشه با میکروفون یهو فریاد نمیزدن :/ :))) )
سیر روایت داستان، دیالوگ ها و پیام (پیام هااایی) که نمایش مطرح میکرد بسیار عالی و ملموووس!!! بود.
طراحی صحنه و لباس رو خیلی دوست داشتم. مخصوصا لباس اول خانم سارتی خیلی زیبا بود واقعا. نورپردازی زیبا بود.
حرکات و رقص هم خوب و جالب بود ولی من یه مقدار کمتر از سایر فاکتورها دوستش داشتم.
اگر آقای آفاق هم حضور داشتن اون شب هم عالی میشد :(

درکل همه عوامل و فاکتور ها در خدمت نمایش، به اندازه و یکدست بودن و هیچکدوم از کار ... دیدن ادامه ›› بیرون نمیزد (اغراق شده نبود) که برای من این ویژگی خیلی پسندیده‌ست. به نظر من این نمایش بسیار محترم هست و کاملا ارزش وقت گذاشتن و تماشا کردن داره.

مجددا خیلی خسته نباشید میگم.