من خیلی این اجرارو دوست داشتم. مطمئن بودم بازی عالی از جناب یحوی و جناب داخ می‌بینم و همینطور هم شد. ولی بازی‌ای که برام حیرت انگیز و عالی بود نقش فیلیپ با بازی آقای زرآبادی بود که ففففوق العاده بودن واقعا... تیپ سازی عااالی عااالیییی 👌🏻👌🏻 و آقای آقازاده هم که همراه نقش فیلیپ بودن با اینکه کوتاه بود نقششون ولی از قسمت های خیلی بامزه بودن. شاید داستان تا حدودی قابل پیش بینی بود، ولی چند پایان دیگه‌ هم می‌شد براش حدس زد برای همین من تا آخر داستان همراه و منتظر بودم ببینم چی می‌شه.
همه چی عالی بود بنظر من. به قول آقای کارگردان خیلی ساده بیان شد با اوج و فرود متناسب و به دل من خیلی نشست.
خسته نباشید به همه عوامل :)

من یک نکته رو جدا از نظرم در مورد اجرا میگم که تصمیم شخصی منه :)

با احترام
امتیاز بالا، با تعداد رای بالا، از این به بعد به طور قطع برای من یک دافعه‌ی قوی ایجاد میکنه، که یا اون اجرا رو نبینم، یا وقت بذارم دونه دونه کامنتارو بخونم و اون اکانتی که کامنت گذاشته رو بررسی کنم...
حتی شده برم نظرات هر عزیزی که کامنت گذاشته رو هم راجع به باقی نمایش‌ها بخونم که مطمئن شم اون اکانت "مخاطب تئاتر" هست :)

یعنی واقعا برای خودمون دلم می‌سوزه، که هر امکاناتی رو تبدیل می‌کنیم به دردسر اضافه... امکان امتیاز و نظر دادن برای تصمیم راحت‌تر مخاطب باید باشه، ولی به لطف دوستان تبدیل شده مایه دردسر... خسته نباشید واقعا :)

خسته نباشید میگم به تیم سازنده بابت زحمت خیلی زیادی که کشیدن.
قبل از اینکه در مورد خود اجرا نظرمو بگم، در مورد تماشاگران بگم... این تئاتر تئاتر کودک نیست عزیزانم!!! و اینکه خانواده ها صرفا بخاطر شازده کوچولو بودن و موزیکال بودن کار بچه آورده بودن هم خود بچه رو اذیت میکرد، هم خود خانواده هم بقیه‌رو!!! به بچه ها نمیشه ایراد گرفت قطعا خیلی سخته براشون ۲ ساعت!! جایی بشینن که متنش براشون سنگینه و براشون جذاب نیست و حتی درست نمی‌تونن صحنه رو ببینن... من تعجبم از بزرگ‌ترها بود. مدااااام نور فلش از همه جا زده میشد، بلند حرف میزدن، تلفن جواب میدادن!!! تئاتر موزیکاله جُنگ شادی پارک آب و آتش که نیست که هرکاری دوست داریم بکنیم! از این بابت واقعا آزاردهنده بود...

اما در مورد خود اجرا، نکات مثبتش طراحی صحنه بسسسسیار زیبا، خلاقانه و جالب بود، لباس و گریم‌ها خیییلی قشنگ بود. بازی‌ها تمیز و دقیق بود، کاراکتر مست و پادشاه عااااالی بودننننن... صدا و آوازشون فوق‌العاده بود. نوازنده‌های کودک خیلی جذاب و دوست داشتنی بودن. همه کاراکتر ها هم در حرکات بدن، هم آواز و نوازندگی هم در بازی عااالی بودن واقعا (به طور مثال بازیگر نقش درخت سیب). محتوای متن و مسائلی توش مطرح میکردن هوشمندانه و جالب بود.
من فقط یکم با ریتم متن مشکل داشتم، که ریتم خیلی جاها سکته داشت و قافیه ها رو انگار به زور خواسته بودن به هم بچسبونن که این مخصوصا اوایل اجرا جذابیت و ارتباط برقرار کردن با کار رو کم میکرد. بعضی جاهاهم صدا مفهوم نبود مخصوصا در بخش های خلبان عزیز.
در کل من اجرارو خیلی دوست داشتم و نمیتونم تصور کنم چقددددر زحمت کشیدن و تمرین کردن که کار به این تمیزی ک هماهنگی باهم دراومده.
بنظرم خیلی ارزش دیدن داره. فقط با خودتون بچه نبرین توروخدا :)))

این نمایش برای من خیلی دلنشین بود. مخصوصا نیمه دومش که آقای ناصر نصیر وارد شدن. بازی ایشون خیلی عالی بود واقعا. بازی‌ها، داستان و دکور رو من خیلی دوست داشتم. خسته نباشید می‌گم به تیم سازنده.

این نمایش خیلی ساده و در عین حال دوست داشتنی بود. اجرا روون. شوخی ها بامزه. زوج سوم عاااالی بودن و بازی همه بازیگرا خیلی خوب بود. من خیلی دوست داشتم این نمایشو و برای 1 ساعت خندیدن بشدت پیشنهاد میشه

درود و خسته نباشید به عوامل نمایش.
من با توجه به نظرات منفی نمیخواستم برم ببینم نمایش رو، ولی بخاطر بازیگرهای کار تصمیم گرفتم برم و پشیمون نشدم.
نمیدونم ... دیدن ادامه ›› حسم درسته یا نه ولی من حس کردم این نمایش میخواسته همینقدر ساده و معمولی که هست باشه. نمیخواسته پیاااام عجیبی بده یا نمایش عجییییب غریبی باشه. میخواسته خیلی ساده یک موضوع روزمره (که اول نمایش هم مطرح میشه) رو روایت کنه. من این رو از طراحی ها برداشت کردم (و ممکنه همه نظراتم اشتباه باشه). همه چیزش ساده س. طراحی صحنه (که من دوسش نداشتم)، لباس ها، نور...

من به طور کلی دوست داشتم نمایش رو، نمیگم عاااالی بود ولی اونقدر هم که نظراتو خوندم برای من بد نبود. چون به نسبت سادگی همه چیز، چنتا پیام میده. یکیش "تغییر 180 درجه آدم‌ها" و "تفاوت نظرشون با آدم‌های دیگه"ست، که حرف هر دو طرف میتونه درست باشه و در عین حال با هم تضاد داشته باشه...
پیام دیگه‌ش "چشم پوشی کردن آدم" از بعضی مسائل هست که ممکنه زندگی‌ش رو نابود کنه (فارغ از این که حفظ این زندگی درست هست یا نه چون به کسی ربطی نداره :) ). پیام بعدی‌ش کاری بود که نقش آقای محدث در حق رفیقش کرد :) و نخواست زندگی‌ دوستشو خراب کنه. یا مثلا اینکه تو بررسی یه بحرانی که پیش میاد دو نفر هم میتونن مقصر باشن هم مُحِق باشن...
من فکر میکنم نمایش تو 1 ساعت کار خودشو میکنه و چنتا پیام میده. ولی این هم کاملا به جاست که بخاطر بازیگرها انتظارات خیلی بالا باشه از کار.

خسته نباشید میگم به تیم سازنده.
من کم کم دارم به این نتیجه میرسم نمایش هایی که فراد معروف و محبوب توشن رو نباید برم ببینم چون تعداد زیادی از طرفداراشون واقعا بقیه تماشاگران رو آزار میدن. من در کل طول نمایش داشتم قربون صدقه رفتن بقیه برای آقای فتحی رو میشنیدم :))) و واقعا نگران پرپر زدن و اسپویل کردنای بغل دستیم بودم :))

ولی در مورد اجرا... من بیشتر از همه اجرای زنده آقای وصال علوی رو دوست داشتم، بعد از اون بازی آقای محدث.
روایت موازی دوره‌های سنی مختلف جالب بود ولی خیلی یکنواخت و کند بود.
من نتونستم تشخیص بدم اون حالت خشک و بی روح آقای لنگرودی عزیزم بخاطر نقششون و شرایط روحی کاراکتر بود یا به این دلیل که حرفه اصلی ایشون بازیگری نیست... ؟ برای من اونطوری که تصور و آرزو میکردم حضورشون دلنشین نبود متاسفانه... بجز بخش دکلمه‌های فوق العاده‌شون، بازی‌شون دور از انتظار من بود که خب قاعدتا انتظار درستی از ایشون که "شاعرن" نبود. آقای فتحی "همون همیشگی" سایر نقشاشون بودن که برای من دیگه خیلی تکرایه. بازیگر نقش کودکی کاراکتر خیلی کارتنی و اغراق شده بودن.
این تئاتر به نظر من تئاتر گیشه! بود :) اسم و اطلاعات عوامل انتظار منو به شخص خیلی بالا برده بود. برای من نمایش معمولی بود. نه پشیمونم از دیدنش نه خیلی پیشنهادش میکنم.