امشب اجرا رو دیدم .
یک مونولوگ تاثیر گذار با متن کم نقص در سالن بسیار کوچک.
جناب پناهنده واقعا تو فضایی اندک چندین کاراکتر خلق کرد و واقعا درخشان بودن. چه بسا اگر در سالن بزرگ تری بودن هنرشون بیشتر به چشم میومد .
یکی از چالش های جناب پناهنده کار کردن با کارگردان بسیار جوان بوده که به نظرم به خوبی تونستن باهم ارتباط برقرار کنن و اجرای موفقی رو به صحنه بردن .
در جلسه نقد و بررسی حضور داشتم و مهم ترین سوالی که از آقای کیانی بزرگ پرسیده شد این بود:
چرا اسماعیل بزاز رو انقدر پریشان و آشفته نوشتید در صورتی که کاراکتر اسماعیل بزاز طنز و کمدی بیشتری میطلبید ؟
جواب آقای کیانی این بود که با توجه به زمانه ای درونش زیست میکنیم متن رو اینگونه نوشتم و اگر در موقعیت بهتری قرار داشتیم قطعا متن پویایی بیشتری داشت .

خسته نباشید میگم به تیم اجرایی
خداقوت