دیشب با ترس و لرز ( به دلیل تجربه ی بدی که اخیرا هنگام تماشای دوباره ی یکی از اجراهای مورد علاقه ام برام پیش اومده بود. ) به تماشای نسخه ی دوم تاری در کاخ هنر نشستم و خب خداروشکر کلا اون تجربه ی بد رو شست و برد. متن بسیار جا افتاده تر شده بود و همون تغییرات جزئی ای که روی اجرا اعمال شده بود اجرا رو صد مرتبه بهتر کرده بود. دم شما گرم آقای برهمنی که به نظرات مخاطبین احترام می ذارین و دم شما گرم خانم خدادی و آقای اسدی که همچنان با این همه انرژی اجرا می کنید.