آقای رمضانی سلام
بنده بعد از دیدن نمایشهای صدای آهسته برف و موی سیاه خرس زخمی این سومین اثر شماست که دوست داشتم ببینم و ای کاش نمیدیدم و به
... دیدن ادامه ››
همون دو کار قبلی بسنده میکردم
صحنه محلی برای خاله بازی نیست
این نمایش نه تنها برای 9 تا 90 ساله بلکه فقط برای 4 تا 9 ساله ها بهتر بود
تمام مدت نمایش اذیت شدم واقعا شگفت زده بودم که اینجا سالن ایرانشهر و تماشاخانه استاد سمندریان هستش؟؟؟؟
متن اونقدر کشش و جذابیت کافی رو نداشت /
اینکه شماره متن اجتماعی برای کشوری که در هجوم مهاجرینی که خودشونم میل به بودن ندارن یا عده ای غیر متخصص جایگاه دارند دیده میشه اما بزرگوار کافی نیست بخدا کافی نیست دینا گربه ی خونه نماد ایران 90 درصد مخاطبین شما اینرو نمیفهمن باور کنید و اینکه نسل جدید نسل امید هستند هم انقدر شلخته اجرا میشه که اصلا همون اول میکروفون میگرفتن میگفتن بهتر بود.
بازیها به جز یک بازیگر (کمال کلانتر) مابقی کاملا باسمه ای بود
کارگردانی: چیز خاصی واقعا ندیدم
میخوام خدافظی کنم با دیدن کارهاتون شاید اصلا براتون مهم نباشه اما قطعا برای من مهمه که چی میبینم
تاکید میکنم اگر در تئاتر چیزی برای گفتن نداریم همون سالها دوری قشنگ تره
جای این اجرا اینجا نبود
جای رپر رو صحنه نبود
در کل خیلی غمگین و ناراحتم و واقعا اذیت شدم
امیدوارم روزهای درخشان رو از کاراتون بشنوم.