یه ایده خوب، یه طراحی صحنه وااااقعا درخشان به همراه افکت‌های صوتی متناسب، سه بازی قوی و یک بازی متوسط، که با گره‌گشایی‌های گنگ و نمادگرایی اغراق آمیز باعث شد در طول اجرا آروم آروم هیجانم بخوابه و در انتها کمی سرخورده از سالن بیرون بیام.
البته این گارد و عدم علاقه بنده به سمبولیسم کاملا از سلیقه شخصی من نشات میگیره و درست نیست که سنگ محکی برای خوب یا بد بودن متن قرار بگیره، اما فکر میکنم سمبلیسم دست مخاطب رو برای تفسیر و تاویل داستان زیادی باز میکنه و ترجیح شخصی من اینه که به تماشای اثری بشینم که معنای واحد و مستقلی داشته باشه و من القا کننده معنی به اون نباشم.
در کنار آنچه که مطرح شد، فکر میکنم در سیر داستان با گره‌ها و سوالاتی مواجه شدیم که متن نتونست پاسخ مناسبی بهشون بده، اما باقی عناصر اجرا از کارگردانی تا بازی‌ها، لباس و صحنه کاملا در خدمت اون بودند.
در کل با اثر قابل تامل و محترمی مواجه شدم که بازی قوی آقایان و طراحی صحنه بی‌نظیرش در مواجهه و درک اثر کمک دوچندان میکرد.
برای همه عوامل این اجرا آرزوی موفقیت روزافزون دارم🌹🙌